ολοφρενώς

Να γκρινιάξω. Ε δε γίνεται. Πέρασε και η μέρα και δεν έχει αλλάξει τίποτα! Ακόμα και την ώρα που γράφω τις αράδες τούτες, πάλι τα ίδια . Σίγουρα μάτι είναι, για να μη πώ και ποιός μου το έδωσε! Σα δε ντρέπεται λέω εγώ. Να μη με βλέπει το μάτι στην κάμερα, λέω έγινα αόρατη -πλάκα θα χει. Να μη βρίσκω τα γραφεία, τους δρόμους και τα νούμερα. Να ξεχνάω και να γυρίζω πίσω. Ξανά. Να χαλάει η ζυγαριά πάνω που βάζω τις μπανάνες και  να χάνω την ευκαιρία να μιλήσω όταν πρέπει... Είπα πού θα πάει; Θα 'ρθει η ανατροπή*  (ευτυχώς βρήκα δυό πετρούλες να τις φορώ κρεμαστό ) ΜΠούρδες! Ξέρω και 'γω... Άργησα δυό φορές σε μία ώρα και μου τη λένε.  Με το δίκιο τους θα μου πείς, αλλά σκληρό  όπως και νά 'χει. Συγνώμη ζήτησα, δεν είναι η μέρα μου σας το πα . Από πάνω θα υποστώ βαριεστημένη ντεκαπαζένια με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα, να σε λιώνουν γιατί ζήτησα ωσάν χάρη κάτι που ταν δικαίωμά μου. Να βλάκα. Να μάθεις άλλη φορά.  Πόσες ακόμα πια χρειάζεσαι να πάθεις το

Να μαι πάλι! Γειά χαρά σας. Μικρό παιδί μπερδεμένο μέσα σε χάρτες  να χάνω τον προσανατολισμό μου, σε κάθε βήμα. Εκεί που πάω να το βρώ, εκεί  το χάνω πάλι. Φτού κ απ' την αρχή*  καμιά φορά τα πράγματα δεν σου ΄ρχονται όπως τα θές! Να ωριμάσω πρέπει και εγώ δεν στο λέω για να το παίξω  έξυπνη . Κλάιν. και κεί που πάω να το πάρω απόφαση....να σου Το λεωφορείο που περιμένω έρχεται λίγο πριν πατήσω το πόδι μου στη στάση. Με λίγο τρέξιμο το προλαβαίνω, για πλάκα.  Το θέμα είναι* Μέχρι πότε θα μπορώ να τρέχω;                            Μέχρι πότε θα χω περίοδο χάριτος;                            Μέχρι να φτάσουμε μαζί στο τέρμα.Ίσως. ΚΑΛΗνύχτα. Και καλή μας τύχη*

Got no need for the fancy things All the attention that it brings Tell me no, I say yes, I was chosen And I will deliver the explosion Can't say it's gonna get me far Do no good to say what you are I run the streets and I break up houses River runs deep and the flame devours it Me, I'm a Creator Thrill is to make it up The rules I break got me a place Up on the radar Me, I'm a Taker Know what the stakes are Can't roll it back, it's understood Got to play our cards Me, I'm a Creator Thrill is to make it up The rules I break got me a place Up on the radar Me, I'm a Taker Know what the stakes are Can't roll it back, it's understood Got to play our cards Sit tight I know what you are mad bright but you ain't no star polish up til you make it gleam your M.O, I know what you mean Tail ridin' and I know it's true while they screamin' I love you Down deep you know there aint no flow a soul decay,

Τί παρατηρείς και τί "πιάνεις"; αφουγκράσου!  Τί ερμηνεύεις και τί λές; ή τί αποφασίζεις να πείς τελικά... Χαλαρώνω εύκολα, γι αυτό δεν είχα ποτέ πρόβλημα ν' αποκοιμηθώ... και δύσκολα ζορίζομαι, γι' αυτό και είχα πάντα ένα θέμα με τις προθεσμίες..παντα, τελευταία. Τη Στιγμή. Δεν είμαι σχεδόν ποτέ στην ώρα μου, συνήθως είμαι πολύ μετά, καμιά φορά αρκετά πιο πρίν, να είμαι ακριβώς είναι ...Φαινόμενο. Ακραίο θα λέγαμε. Συμβαίνει όμως και τότε ανοίγουν στόματα. Πλάκα έχει! Ναι. Χθές ξεκίνησα καλά.  Πλύθηκα και με καθαρό πρόσωπο βγήκα στην κοινωνία για να στρωθώ στη δουλειά.  Λέτε ο πληθυντικός να προσθέτει λίγη σοβαρότητα; Είναι απ' αυτό που μου λείπει.Ποιός ξέρει;  Τ' αφήνω στην άκρη κ αυτό με τη στίβα. Και βγαίνω βόλτα στις αγορές και βρίσκω θαύματα, αυτα που νομίζεις πως σου λείπουν κ αυτά που λαχταράς! Βρήκα λοιπόν μια ωραία πιατέλα και αδειάσαμε εκεί τις μπανάνες μας στη σειρά κάθε μεσημέρι που έρχεται η ώρα τους να ν

Χάπυ. Να σε βλέπω κατά παραγγελία, αλλά όχι όπως θέλω εγώ. Χάπυ. Να είμαι μια ζωή εγκλωβισμένη στη χαμογελαστή εικόνα. Κλαίς ή γελάς;  Αυτό είναι τραγική ειρωνία. Χάπυ. Να κάνω όνειρα να σε πάω για ταινία με σενάριο  " λάρτζερ δαν λάιφ " και  να μου βγαίνει αληθινό; Χάπυ. Να θέλω να έχει η ιστορία happy end αλλά να μην θέλω και πολύ να τελειώσει. Χάπυ. Να ζωγραφίζω καρδούλες και γράμματα και να χάνω τα λόγια μου. Χάπυ. Να πνίγω τον πόνο μου σε μια μπριζόλα χοιρινή .

Καλοί Τρόποι . Ναι ε; Από μικρό σου μαθαίνουν να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με κανόνες και κοινωνικές συμβάσεις . Κανόνες Συμπεριφοράς . Σαβουάρ βίβρ! Λές και ο τρόπος που πρέπει να ζείς μπορεί να μπεί σ' ένα βιβλίο που το διαβάζεις και αυτό ήταν! Μαγικό. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί που το ακολουθούν το πιστεύουν το παραμύθι.   Η νουνά μου που με λάδωσε δεν μπήκε, ευτυχώς, στο τριπάκι κ ας μη μου πήρε λαμπάδα τούτο το Πάσχα. Μου πήρα εγώ και την κράτησα κιόλας με καμάρι! Την έχω πάθει από τους καλούς τρόπους τους, να τους βράσω!  Αν δεν κρατάς τη γλώσσα σου, θα πάθεις συμφορές έλεγε ο Ευριπίδης Είναι πιο θλιβερό να είσαι δούλος στα πάθη σου παρά στους τυράννους μπαίνει ο Πυθαγόρας .  Στην περίπτωσή μας οι καλοί τρόποι είναι σίγουρα ο τύραννος αλλά το πάθος, αυτό πιστεύω είναι ο έρωτας. Αερικό που μεταλάσσεται και διαστρέφεται και σε μπερδεύει, σε παρασέρνει στη δίνη του , σε λιώνει, σε γονατίζει, σε μεθά. Και τί δεν βλέπω  και εθελοτυφλώ ξανά , γιατί φοβ

Με τέτοιο ήλιο* πώς μπορείς να πέσεις; αναρωτιέται η δεσποινίς β. Ή μάλλον όχι, δεν αναρωτιέται. Με την αλλαζονεία της και τη σιγουριά της, είναι Βεβαία: Αδύνατον να γίνει! Θέλει λίγη περισσότερη προσπάθεια είναι αλήθεια. Αλλά σίγουρα είναι πέρα για πέρα εφικτό. Λίγο στην αρχή και μετά ολοκληρωτικά μαζί μ' αυτόν,   στο ηλιοβασίλεμα. Στ' αγκάθια του αχινού, στην άσφαλτο ενός δρόμου, στη γλυκόπικρη αναπαράσταση της ζωής. Πέφτεις ωστόσο, σίγουρα, αναμφισβήτητα, σκληρά και χωρίς το προστατευτικό δίχτυ της μάνας, πέφτεις. Αυτό το τελευταίο, είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Πέφτεις κ αν είσαι τυχερός ξανασηκώνεσαι, αν όχι... τότε - φίλε μου- μένεις εκεί καταγής . Και η ζωή συνεχίζεται, για εμάς . Όλοι μας έχουμε πέσει, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, μια φορά ή παραπάνω, μαμά μου, χώνεψέ το: Έπεσα κ εγώ. Και έσπασα και μετά κόλλησα όσο μπορούσα καλύτερα τα κομμάτια μου. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Όσο πιο νωρίς το καταλάβεις οτι έπεσες, τόσο το καλύτερο για σένα. Θ

Ξυπνάω μέσα στη νύχτα 1:30 στον καναπέ μου και έχω αφήσει ανοιχτή την τηλεόραση να παίζει. Μόλις ξεκίνησε: το κάρμα* Το παιδάκι  λέει στη μαμά του: Δεν το έβγαλες το δόντι; Όχι, έκανα απονεύρωση και πονάω! Και σήμερα έλεγα στη φίλη μου ότι είναι καρμικό που με είδες  τυχαία τη Δευτέρα ! Τ ίποτα δεν είναι τυχαίο,  το είπαμε. Μόνο εγώ δεν πονάω όταν μου κάνουν απονεύρωση; Η τελευταία φορά ήταν ακόμα καλύτερη από την προηγούμενη. Να θέλεις να μ' αποκοιμήσεις και να μου λές ότι σου 'χει τύχει κιόλας! Τώρα αυτό ήταν γιατί ήθελες να παινέψεις τα χέρια σου; Ναι ρε άνθρωπε καλός είσαι, δεν το αμφισβητώ. Δεν ήπια για να μη νιώθω αλλά για να νιώθω περισσότερο και γιατί γιόρταζα τη δουλειά μου, πληρώθηκα βλέπεις!  ****Είμαστε και οι δύο άσχετοι! Προφανώς! Γιατί αν νιώθαμε τώρα, δεν θα κάναμε το σφράγισμά μου! Άκου μιας που ήρθες μη σε διώξω! Αυτό (μας) έλειπε! Κάτσε κάτω. χιχιχι ***** Καλό Πάσχα είπαμε,  για τον ποδηλατόδρομό σου, που σου τον παραβιάζουν, μου γ