Skip to main content

Posts

Showing posts from March, 2010

Άρες μάρες κουκουνάρες*

I’ll take you in pieces we can take it all apart  Κομματάκι κομματάκι λοιπόν... Είχα την πιο απίστευτη μέρα στη δουλειά. Ανεπανάληπτη ίσως. Ο χρόνος σε πρώτο πλάνο και η πίεση χέρι χέρι, και μετά, η μεγάλη Κρίση. Δεν πήγε άσχημα. Δεν πήγε και έξοχα όμως! Ο "Μέτρ" , έτσι τον ονόμασε η θεά, μου πε λίγα λόγια και σταράτα  και το μπίγκ μπός έριξε τη σπόντα. δεν ήξερες, δεν ρώταγες; έλα μου ντέ! Τί μ' έπιασε κ μένα, να σας πώ δεν ξέρω. Λές τελικά να φταίει η πανσέληνος; Από το πρωί φαινόταν η μέρα δύσκολη, να μη βρίσκω να χαλάσω ένα εικοσάρικο για μια δουλειά, να πηγαίνω σε λάθος γραφείο, να μου ξεφεύγει μια ουρίτσα, να βγαίνω έξω από το περιθώριο... Χάνω και λεφτά και τώρα περιμένω να δώ από πού θα μου' ρθει!  Μην μασάς για καλό το λέω, και εγώ κ εκείνος.  Μη βραχυκυκλώνεις, για την ακρίβεια. Βέβαια, γιατί για κύκλωμα πρόκειται, σίγουρα. Όλοι μας κάνουμε λάθη, το θέμα είναι πόσο συχνά βγαίνουν στη φόρα. Και είπα για να ...

Ρόζ

Τα βλέπω όλα ρόζ και πορτοκαλί!!!! Μου λές και εγώ μαζί σου. Είναι ωραία, χρωματιστά, παραδεισένια... Βάζω κ άλλο χρώμα στη ζωή μου, θέλω να σαι εσύ στο μπλέ κ εγώ στο κόκκινο, μαζί μώβ. Μαζί κάνουμε τ' αδύνατα δυνατά και είναι αληθινά σίγουρα. Να σαι νυσταγμένος κ εγώ μαζί και να κάνουμε τρία σ' ένα; Ξεπερνάμε και το γουόσ εν γκό! :) Καλή δουλειά μου λές! Φανταστική σου λέω εγώ! Μουσική πιο δυνατά για ν' ανεβούμε, μα πού θα φτάσουμε; Εγώ ξαπλωμένη από κάτω σου νιώθω θα σε κάνω μια χαψιά, μη γελάς! Δεν είναι αστεία πράγματα αυτά! Μ΄ένα πλατύ χαμόγελο με υποδέχεσαι όταν εγώ νιώθω παράξενα γιατί φοβάμαι, στο είπα. Αλλά αντέχω στον πόνο, με θαυμάζεις. Με προσέχεις σαν παιδί, μου μιλάς σαν κυρία. Η καλύτερη θεραπεία η πρόληψη, μου λές. Νομίζεις! Η καλύτερη θεραπεία, αυτή που μου δίνεις! ...

στα χαμένα δεν είμαι

Σπάει το τιμόνι στο μπρελόκ-βέσπα που μου πήρε δώρο το αδερφάκι μου και σήμερα δεν βρίσκω πουθενά το κόκκινο ρολόι μου που μου χαν πάρει δώρο οι γονείς σ' ένα ταξίδι μας!   Τι γίνεται άραγε; Προσπαθείς να μου πείς ότι κλείνω δυό χρόνια από τότε και να σοβαρευτώ;;;  Σοβαρεύτηκα ήδη! Ένα βήμα τη φορά μπορώ να κάνω κ όχι δύο.  Το ύψος μου άλλωστε δεν μου το επιτρέπει...χαχαΧα!  Νυστάζω αφόρητα τώρα και παιδεύομαι αλλά να ξέρεις ότι δεν το βάζω κάτω και συνεχίζω να χαμογελάω στη ζωή. Είμαι ερωτευμένη με τη ζωή, δεν είναι και λίγο! (τεράστιο είναι!!) Απίστευτη δύναμη για όλα. Θα τα ξεπεράσω μ ένα μεγάαααλο χαμόγελο.  Αυτό είναι.  Μια τα χάνω, μια τα βρίσκω. Όλα μας συνδέουν τώρα και το όνειρο πρέπει να γίνει πραγματικότητα για να δώσει θέσει στο καινούργιο.  Πάνε αυτά, περάσανε.... Εντάξει, τώρα με δουλεύεις ψιλό γαζί και σ' αρέσει κιόλας που υποφέρω! Χάνω, για δεύτερη φορά μέσα σ' εκείνη την ημέρα, τη ρακέτα μου  κα...

τζακπότ

Και τί βρήκα! Εκεί που δεν περίμενα ποτέ και με τίποτα! σ' ενα φύσημα του ανέμου, σε μια ΠΑΙΔΙΚΗ χαρά εκεί λίγο πρίν μπεί η άνοιξη για τα καλά και μας τρελάνει  με τη γύρη της και τις μυρωδιές της. Χθές σου τηλεφωνούσα χωρίς να το ξέρω και εγώ, μέσα στον ύπνο μου σε σκεφτόμουν μάλλον. Ξύνπνησα όμως απότομα και δυσκολεύτηκα να προσγειωθώ ομαλά. Σακατεύτηκα για την ακρίβεια. χαχαχα!  Δεν είναι αστείο όμως! Μου συνέβει και σήμερα το πρωί!  Θ' αρχίσω να φοβάμαι.  Να σε φοβάμαι για την ακρίβεια!! Και μην μπερδεύεσαι, μη γελιέσαι δεν είναι για τον ίδιο λόγο που σε φοβούνται εσένα οι άνθρωποι, είναι δικός μου ο λόγος, κατάδικός μου. Γίνεται ; Να πέφτουν οι άνθρωποι και να μη σπάν;  προσοχή! Η ζημιά δεν φαίνεται πάντα με γυμνό μάτι όπως στο κάταγμα μπαμπά! Μα δεν κολλαν οι ανθρωποι σαν σπαν' ποταμι ειναι τα χρονια και κυλαν' και κυλαν' και αν σπάσουν δηλαδή, μετά δεν ξανακολλάν; σοβαρά; θα γί...

μόνο αλήθειες!

i' ve told the truth, i didn't come to fool you Αυτό ζητούσα πάντα, αυτό θέλω πιο πολύ ίσως δεν ήμουν πάντα και εγώ αληθινή, γι' αυτό την πάτησα έτσι! Το χειρότερο είναι να λές ψέμματα στον εαυτό σου. Αλλά εσύ πιά την μια μου λές το ένα και την άλλη το ακριβώς αντίθετο! ε ναι!δεν ξέρεις τι θέλεις! να μείνεις ή να φύγεις! είσαι καλά ή δεν είσαι; αποφάσισε γιατί δεν γίνεται και τα δύο νιώσε λίγο! Δεν φταίει ο κόσμος που μπερδεύτηκες στην πορεία εσύ* *σε όλους συμβαίνει, δεν είναι κάτι σοβαρό μόνο κοίτα να βρείς το δρόμο σου σύντομα γιατί μπορεί ν' αργήσεις μετά στο γυρισμό.

Αν ήτανε οι μπάμιες κρουασάν

Να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά Πατάω πάνω στην πληγή που μου κανες, προσπαθώντας να με γιατρέψεις. Σε νιώθω έτσι πιο κοντά. Πιο παρών απ' ότι είσαι. Τώρα που το σκέφτομαι, έχουμε "βγεί" και τρία ραντεβού χωρίς καν να το ξέρουμε!χαχαχα! Καλά θα τα πάμε μου λές και εγώ σου λέω πως το Ελπίζω. Πάντα τα θαλασσώνω την κρίσιμη στιγμή, γι' αυτό φοβάμαι με καταλαβαίνεις, αλλά που θα πάει θα λευτερωθώ και γώ απ' αυτό που με κρατάει πίσω. Τόσα σημάδια γύρω μου πώς να τα αγνοήσω!!! Δεν θα μ' αφήσεις Έτσι, άλλωστε, μου το πες κιόλας!Θα μαι πιο προσεκτική στην επόμενη συνεδρία μας. Ανυπομονώ. Ωραία είναι η προσμονή αυτή, ξέρεις πως θά 'ρθει, χωρίς να ξέρεις τι σε περιμένει και τι θα σε βρεί. Ξέρω μόνο πώς θα σε βρώ εΓώ. Καλά, κι αυτό παίζεται. Αλλά πάντα καταφέρνεις να μου φτιάξεις το κέφι. Απο την ΠΡΩΤΗ στιγμή και με την ΠΡΩΤΗ ματιά ( τραγουδάκι ).  Κι αν αναρωτιέσαι πως μπορείς να ζήσεις χωρίς να φαντασιώνεις κάτι που είναι άπιαστο μην ξεχ...

Να με προσέχεις!ε!

Νιώθω Περισσότερο . Όλο και περισσότερα. Βλέπω γύρω μου και κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια. Σαν να μου έχουν κάνει ενέσα που αντί για νάρκωση με ξυπνάει μέσα μου. Τώρα διψάω για επαφή, την ανθρώπινη, την αληθινή.  Ένα βλέμμα, δυό λέξεις σημαίνουν πολλά αν κοιτάξεις καλά ΕΚΕΙ που πρέπει. Σε σένα τον ίδιο πρώτα. Άργησα και εγώ, άργησες κ εσύ. Τώρα τι κάνουμε μου λες; Είναι κρίμα, νέοι άνθρωποι , να σαπίζουμε - σαν το δόντι μου. Είναι κρίμα να πονάς και να προσπαθείς να αγνοήσεις τον πόνο κοιτώντας αλλού. Όσο και να πλυθείς με σαπούνι δεν φεύγει η μυρωδιά. Χλωρίνη πρέπει να μπει να καθαρίσουν όλα, ν ' ασπρίσουν σαν αστραφτερό χαμόγελο,  σαν κυριακάτικο πρωινό στην παραλία,  σαν αναπάντεχη συνάντηση με έναν ταξιδιώτη που ήρθε στην πόλη σου τυχαία.  Τίποτα δεν είναι τυχαίο.  ΌΛΑ συμβαίνουν γύρω μας με μια εκπληκτική ακρίβεια και Αγάπη. Μα πραγματικά πρέπει να ήμασταν τυφλοί που δεν βλέπαμε το φώς γύρω μας. Τώρα ναααα μια Λάμπα πάνω μου *Τεράσ...

στο κινητό ;)

(χαχαχά!)  Τώρα να μιλάω για σένα  και εσύ  να με παίρνεις τηλέφωνο εκείνη ακριβώς τη στιγμή; Πώς γίνεται; Θέλω ειδική μεταχείριση και στο λέω μπροστά εδώ και τώρα! Εντάξει λες ε;  Για πές μου πώς μετράς τον πόνο που δίνεις;  Στο σφίξιμο των χεριών ή στην αγωνία στα μάτια;  Ή μήπως στο ιστορικό καρδιάς;  Πάλι χτυπάει δυνατά!  Δεν χάνει χτύπο βέβαια...  Καλή αρχή και μου πονάει το δοντάκι λίγο.

πάθος για ζωή

Μη φοβηθείς... Ποτέ! Οχι, δεν σ' εγκατέλειψα. Πάντα στο μυαλό μου θα 'σαι και θα σε κρατώ. Απο μένα δεν χωρίζεις. (χαμόγελο). Όση απόσταση κ αν μας χωρίσει. Είσαι κομμάτι μου. Αυτό δεν θ' αλλάξει παιδί μου. Γειά σου λοιπόν και πάλι. Κοίταξα λίγο να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη, σε μια σειρά. Χωρίς καταπίεση, όλα με ελεύθερη θέληση, γιατί δεν μπορείς να την αγνοήσεις αυτήν την κυρία. Βρήκα λοιπόν ένα μονοπατάκι, τη διέξοδο μου στο χάος (;) και βρήκα τον εαυτό μου εκεί κάτω στον πάτο. Αυτό που όταν το ψάχνεις δεν το βρίσκεις ποτέ. Τώρα που είπα να ασχοληθώ με τον κόσμο, ασχολήθηκα πιο πολύ με μένα απο ποτέ. Ευρήματα ενός κατα τα άλλα ανυποψίαστου ανθρώπου. Με την καλή έννοια. Το ήξερες οτι παλιά ήμουν καχύποπτη; μάλιστα! το μάθαμε κ αυτό!!χαχαχα! Λατρεύω τον παρελθοντικό χρόνο.(σ' αυτό). Τώρα όλα ξεκαθάρισαν μπροστά μου, απλώθηκε η γνώση της ζωής και δεν εξηγείται αλλιώς κάτι σαν αστραπή μια μέρα που βρόντηξε στον ουρανό όταν περπατούσα στο βουνό, αυτό πρέπει να έκα...