les nuits fauves

Θα γνωρίσω μια μέρα
-λίγο πριν επιστρέψω εκεί απ'όπου νομίζω ότι ήρθα-
μια ειλικρινή αγκαλιά και μια κουβέντα.
Δεν χρειάζεται παραπάνω, για την ώρα.
Μου αρκεί το δώρο αυτό που μου κανες απόψε.
Δεν θα ρωτήσω γιατί και πώς μου χαρίστηκε
αλλά θα ευχαριστήσω τον καλό αέρα που σ'έσπρωξε στο δρόμο μου.

Θα αγαπήσω μια νύχτα
τον θόρυβο που κάνουν οι λάμπες του δρόμου
όταν ανάβουν για να υποδεχτούν την καλεσμένη τους.
Δεν θέλω παραπάνω, για τώρα.
Μου αρκεί, περασμένες δώδεκα, αυτό το φως.
Γιατί αφήνει να ακουστεί το περπάτημά σου στη στροφή
γιατί μπορώ να σου απαντήσω μ'ένα βλέμμα σε όλα όσα δεν με ρώτησες.

Και συνάντησα στο δρόμο
-τον ίδιο που έπαιρνα τρεις μήνες τώρα-
την επιθυμία να φτάσω στο τέλος
γιατί κουράστηκα πολύ να προχωράω μόνη μου.
Καταλήγω κάθε φορά σ'ένα λευκό όρος γεμάτο
με τον ήλιο της καινούργιας μέρας.
Κι αν μου χαμογελάς, ίσως αυτό δεν φτάνει.

Είμαι ευτυχής που στέκομαι εδώ.
Σ'αυτήν τη μικρή μεγάλη γωνιά της σφαίρας.
Περιμένω να αρχίσουν όλα πάλι απ'την αρχή.
Όχι σαν να είναι η πρώτη φορά
ούτε σαν να'ναι η τελευταία.
Θα 'ναι η αποφασιστική φορά.

d'un côté perdue, de l'autre retrouvé

je tricote en silence les trous de cet été