κράτησέ με

κράτα με να μην πέσω.
κράτα μου το χέρι να πιαστώ από τη φευγαλέα σου ανάμνηση.
κράτα με να ισορροπήσω
στα δυό μου χέρια που κοιτάζουν τους περαστικούς
να απομακρύνονται γρήγορα, χωρίς πολύ σκέψη
από τη ζωή.

κράτα το στόμα μου στα χείλη σου
να πάρω λίγη απ΄τη γλυκιά πνοή σου.
κράτα κι αυτή που κράτησα επιλογή μου
γιατί χαράσσει ένα δρόμο που δεν ξέρω πώς να ακολουθήσω.
κράτα το πόδι μου, το κουρασμένο
κράτα το δάχτυλο της απορίας μου, γιατι σε τίποτα πια,
απ΄όσα με ρωτάς, δεν μπορώ να απαντήσω.

κράτα με, μέχρι να μ΄αφήσεις
κι ύστερα άσε με να πάω στο καλό.