Σούξου μούξου μανταλάκια

και τα ρέστα δικά σου για καραμέλες μην ξεχνιόμαστε!

Εδώ είναι που ζητώ συγνώμη από τη δ.δ., γιατί τώρα δα έμαθα 

πως τελικά η έκφραση στο 1970 υπονοούσε την ερωτική σχέση. 

Πάλι φοβήθηκες πώς με κούρασες. 

Και 'γω δεν σου 'πα όχι, όπως την άλλη φορά. Μα πάλι ισχύει.

Όπως αγαπάς μου πες και μ΄ άφησες πάλι,

στην αναμονή.

Σ' ένα εξάμηνο θα πάμε αλλού* 

Σ' άλλη καρέκλα, ίσως σε μια απ' αυτές στο βουνό...

Πότε ξεκινήσαμε μετράς άραγε; χαχαχα σίγουρα ναί:

έχεις αντζέντα!

Έρχομαι κουρασμένη και μου δίνεις τον εαυτό σου.

Το κεφάλι σου.

Μου γκρινιάζεις γλυκά για τη ζωή σου*

για τα ταξίδια που κάνεις για δουλειές

και γι' αυτά που δεν σ' αφήνουν να κάνεις

γιατί έχεις γάμο, ήθελα να ξερα πού θα ναι*

-μπορεί και να γελάσουμε-

Η πρώτη ματιά είναι στ' αλήθεια η πρώτη; Ή μήπως όλοι μας έχουμε κάπου ξανασυναντηθείκαι γνωριστεί;  Γιατί έτσι νιώθω.Και αν στ' αλήθεια ο ουρανός είναι μια κούφια σφαίρα και τη γεμίζουμε κάθε φορά μέχρι να σκάσει στ' αλήθεια πού είμαστε τώρα; Γίνεται να ισορροπήσουμε, στα δύο ή στα τρία; Ποιός ξέρει; Το ζευγάρι δεν είναι η λύση στον έρωτα μου λές;  Ίσως η μόνη -όχι η ιδανική, αυτό μου λές. Στενάχωρο όσο και ρομαντικό. 

Γίνεται και ταιριάζει. 

Γίνεται ν' ανακαλύψεις την αγάπη δίνοντας άλλο νόημα; Να τη δημιουργήσεις από μόνος σου σαν άλλος πρωτοπόρος;  Περίεργος είσαι και γεμάτος απο δαύτη.

Σίγουρα θ ' αποτύχεις, σαν να κάνεις έρωτα από απόσταση -και μένα αν ρωτούσες το ίδιο θα σου λεγα.

Στη μάθαν την αγάπη, όταν σ' αγάπησαν απόλυτα. Μα σαι τυφλός και φλύαρος σχετικά.  Δεν φταίς εσύ.  Δεν  άντεξες να φτάσεις.
Έχει πόνο, είναι αλήθεια, η αγάπη. Και τώρα τη γυρεύεις από τον άλλο και την απαιτείς με θράσος περίσσιο και τον σκοτώνεις, με τη δεύτερη, και βάζεις θεατή τον δάσκαλό σου. Γιατί εκείνος σε είδε όπως εσύ στ' αλήθεια, στα σκοτάδια, σε φοράς. Και τρόμαξες απ το κακό σου κ αντί να το αντικρίσεις, τ' απαρνήθηκες για πάντα, αγκαλιάζοντάς το ολότελα σαν ένα σου κομμάτι, σαν να 'ναι αυτό εσύ. Μα δεν σε νοιάζουν τα σπασμένα - χωρίς καρδιά- το πες πως δεν θ' αγαπήσεις κανέναν σου ποτέ.
Μόνο το φόβο έχεις, φρικτό να σε λυπούνται έτσι γι' αυτό. Αθροίζεις εμπειρίες και συλλογέςνα ικανοποιήσεις το κενό που μεγαλώνει μέσα σου. Η μαγκιά είναι στη θυσία, μάπα. Να ξεκινήσεις από το μηδέν δεν μπορείς παρά μόνο μια φορά. Μετά ζείς με τα νούμερα, μάγκα. Φύλα τα εσύ. Εγώ θα παίξω 'τον τρελό του χωριού' να γελάσουμε.
Αν θές, θα παραβγούμε μαζί σ' έναν στημένο αγώνα δρόμου μασκαρεμένοι 
και θα πηδήξω στο νερό σ' ανυποψίαστη στιγμή γιατί μ' ενόχλησαν τα λόγια σου τα κούφια/

You said, "I love you," I said, "Wait." I was going to say, "Take me," you said, "Go away." 
Jules et Jim _Truffau (1962)