ολοφρενώς

στο χείλος του γκρεμού το φιλί. you live your life as if it's real a thousand kisses deep Τα χείλη προκλητικά ανοιχτά και φωνή δεν βγαίνει. Από το βάθος μονάχα βογγάει τρομερά ένας χτύπος κι εσύ δαγκώνεσαι. you ditch it all to stay alive a thousand kisses deep Μετράω αντίστροφα το χρόνο μέχρι να φτάσω στο μηδέν κι από εκεί στο άπειρο. Στο χείλος του γκρεμού το φιλί κι εσύ πληγώνεσαι. we gather up our hearts and go a thousand kisses deep Τα κεριά έσβησαν χωρίς η επιθυμία να απωλέσει κάτι από την επιτακτικότητά της. Κι εσύ αφήνεσαι. except what we forgot to do a thousand kisses deep

Θα γνωρίσω μια μέρα -λίγο πριν επιστρέψω εκεί απ'όπου νομίζω ότι ήρθα- μια ειλικρινή αγκαλιά και μια κουβέντα. Δεν χρειάζεται παραπάνω, για την ώρα. Μου αρκεί το δώρο αυτό που μου κανες απόψε. Δεν θα ρωτήσω γιατί και πώς μου χαρίστηκε αλλά θα ευχαριστήσω τον καλό αέρα που σ'έσπρωξε στο δρόμο μου. Θα αγαπήσω μια νύχτα τον θόρυβο που κάνουν οι λάμπες του δρόμου όταν ανάβουν για να υποδεχτούν την καλεσμένη τους. Δεν θέλω παραπάνω, για τώρα. Μου αρκεί, περασμένες δώδεκα, αυτό το φως. Γιατί αφήνει να ακουστεί το περπάτημά σου στη στροφή γιατί μπορώ να σου απαντήσω μ'ένα βλέμμα σε όλα όσα δεν με ρώτησες. Και συνάντησα στο δρόμο -τον ίδιο που έπαιρνα τρεις μήνες τώρα- την επιθυμία να φτάσω στο τέλος γιατί κουράστηκα πολύ να προχωράω μόνη μου. Καταλήγω κάθε φορά σ'ένα λευκό όρος γεμάτο με τον ήλιο της καινούργιας μέρας. Κι αν μου χαμογελάς, ίσως αυτό δεν φτάνει. Είμαι ευτυχής που στέκομαι εδώ. Σ'αυτήν τη μικρή μεγάλη γωνιά της σφαίρας. Περιμένω να

Ήμουν καθισμένη στη σκιά και περίμενα να καώ από τον ήλιο. Δεν ξέρω γιατί αναζητούσα τόσο επίμονα το ανέφικτο αυτό κάψιμο, την μυρωδιά της φωτιάς που δεν έβρισκα πια μέσα μου. Ίσως περίμενα να γίνω πύρινη κι ας ήξερα πως ήμουν από καιρό χαμένη πνιγμένη στον ωκεανό από δάκρυα που μάζευα και δεν άφησα ποτέ  να μου ξεφύγουν. Ύστερα άρχισα να παίζω με τις σκιές, με το σκοτάδι και τις παρομορφώσεις που σου αποκαλύπτει μια χαραμάδα φωτός μια υποψία, ίσα να μην μπορείς να κοιμηθείς τα βράδια. Και το φεγγάρι όχι ερωμένη, όχι κρυφή πληγή αλλά φως αλλόκοσμο ελευθερίας, λίμνη για να λουστείς στα νερά της, να ονειρευτείς και να ανοίξεις το στόμα για να φιλήσεις αχόρταγα, αφού ποτέ δεν είναι αρκετό. Εύχομαι ο εφιάλτης που με ακολουθεί να διαλυθεί στο φως των φεγγαριών  που χαιρετίζω.