cart-postal

Φύλλα πορείας διαβάζω να μου δείξουν το δρόμο της συνάντησής μας.

Το δρόμο να βρώ τον εαυτό μου. 

Οι παράλληλες γραμμές μας που θα συναντηθούν στο άπειρο των κόσμων μας.

Με εμπνέεις να μείνω και να προσπαθώ εδώ ακριβώς. Να ρίχνω λίγο λίγο τις άμυνές μου.

Με φοβίζει η απάθειά σου δεν ξέρω πόσο την αντέχω την ανούσια συνάντηση, τις συζητήσεις που οδηγούν εκεί που θέλαμε από την αρχή και που δεν μας δίνουν τίποτα πάνω και πέρα από αυτό.//

Συναισθήματα συγκεχυμένα, με εικόνες σκόρπιες.

Σεπτέμβρης σε θερινό σινεμά και κατάλαβα πια πως έφυγε το καλοκαίρι για τα καλά.

Κρίμα.*

Μας περιμένει δύσκολος χειμώνας.

Ωριμάζω δοκιμάζοντας τον ευατό μου πάνω στους άλλους.

Κακό δεν κάνω, μάλλον, σε κανένα. (ελπίζω δηλαδή).

Κάνω τους απολογισμούς μου, ζυγίζω, λογαριάζω, σε θυμάμαι.

Τί θα γινόταν κανείς δεν θα πεί ποτέ.

Σου πήρα μια καρτ-ποστάλ και δεν στην έστειλα ποτέ. 

Σαν άδεια απόμεινε και άδειασε και εμάς, 

μια όμορφη εικόνα -στράφη πήγε-

Μαράθηκε η μέντα, και στο μπαλκόνι μου δίνουν ζωή 

τα σεντόνια κάποιου που μένει 

από πάνω. Και τώρα ήρθε να προστεθεί και ένα σορτσάκι. :)

Εγώ χωρίς λεφτά και εσύ χωρίς συναίσθημα, μπορεί και ανάποδα.

Αθροισματα και αφαιρέσεις και όλα υπό το φώς των κεριών σε μπερδεύουν.

Κυριακή να ξημερώσει να καταλάβω τί θέλω να κάνω και να πώ.

Της προηγούμενης το γλέντι να με μεθάει ακόμα και εγώ να σκέφτομαι εσένα 

που μου πρέπει

που μου ταιριάζεις, γιατί μαζί δείχνουμε πιο πολλά και δίνουμε περισσότερα.

Γιατί αυτό που αφουγκράζεσαι αν το ξεδιπλώσουμε μπορεί και να μας τρομάξει

απ' τον ήχο τον εκκωφαντικό.

Σαν αστραπή έσκασες μπροστά μου και εγώ; Σε διαλέγω άραγε τώρα, 

σε επιλέγω να γίνεις ο κυνηγός μου στο παιχνίδι που έχει αρχίσει να μας μεθάει ή σε παίρνω απ' το χέρι και σε οδηγώ εγώ κι όπου μας βγάλει;//

Η δεσποινίς β. με βλέπει και αναρωτιέται για πού θα το βάλω μετά.

Της λέω πως θα κάτσω εδώ και εξηγούμαι.

Μου λέει πως χάνουμε κομμάτι του εαυτού μας όταν ψάχνουμε να βρούμε τον άλλο στο δρόμο. 

Και κάπως έτσι ξαναγυρίζω στην αρχή. 

Μ' ένα φτηνό μοχίτο στη ναυαρίνου να μου θυμίζει ένα ραντεβού,

με πολλά γέλια να κρατάω φυλαχτό για το χειμώνα

και με μια άδεια κάρτ ποστάλ που δεν ξέρω τι να την κάνω.

Ας μου' ριχνες και σύ μια ιδέα!