ο ανώδυνος χρόνος

είναι ανέφικτος.

μαμά θα πάω μακριά μα και κοντά - εδώ δίπλα- 

μάνα είμαι τόσο μακριά σου

Η παράδοξη τοποθέτηση
μιας απόστασης στο παρόν κι ενός μαζί στο μέλλον
μάλλον στοιχίζει ακριβά.

μαμά μην κλαίς πολύ! δε θα χαθεί η ψυχή μου

θα ' ναι μέσα στο ψυγείο

Νυχτερινό αστέρι ανατέλλει
την πιο σκοτεινή και μαζί την πιο καθαρή ώρα
κι ύστερα για τρια μερόνυχτα καίγεται στον ουρανό.

κι εσύ που μ' αγαπάς μη με ξεχνάς να θυμάσαι

ότι κάποτε κι εγώ ξεχνούσα

Το επόμενο πρωί όλα θα είναι λίγο πιο σκοτεινά
κι ένας κρύος αέρας ίσως να φωτίσει για μια στιγμή
μια συνάντηση.\\