άνευ όρων

Μπορεί να μην μπορώ να μεταβολίσω την αγάπη, τον έρωτα.

Μπορεί κανείς να πάει ενάντια στη φύση; Από τι είμαι φτιαγμένη 

Άραγε;  

        "Δεν αγαπάω φαίνεται. Ή μπορεί και να αγάπησα. 

        Τόσο που να στέρεψε η αγάπη μέσα μου. Άλλο να μην έχει."

Απολογούμαι μ' έναν ακόμα απολογισμό της πορείας μου,

μ' ό,τι άφησα να ωριμάσει και να εξελιχθεί

κι ό,τι από ένστικτο αρχαίο απέρριψα

-οι λόγοι δεν υπάρχουν πουθενά, ούτε η λογική (μου).

Η ώρα περνάει και ο χρόνος εκεί στάσιμος, στο χθές.

Βίωμα που γίνεται ανάμνηση και ξαναζωντανεύει

σ΄όλα τα δωμάτια του σπιτιού. 

Δεν έχω πού να πάω για να κρυφτώ από αυτό,

ίσως και να μην θέλω άλλωστε.

Φύση αυτοκαταστροφική, δημητράκι, μέγιστη ικανοποίηση: να καούμε.

-και οι άμυνες; τέρμα;-

Α-κατάλληλη, πλήρως

Τι περιμένω να νιώσω και δεν μπορώ; (την ξέρω την απάντηση, οκ)

Τι σκατά μου ‘χεις κάνει και ποιός είσαι εσύ

που με στιγμάτισες για πάντα; (κι αυτό το ξέρω)

Για ποιόν περίεργο λόγο διασταυρωθήκαμε, βαδίζοντας πάνω στα λάθη;

Θρυμματίζομαι και λιώνω και ξεχνιέμαι

στη νοσταλγία που μου έφερε η στιγμή. -Αλίμονο στα συναισθήματα!

Να βρεθώ μπροστά σου σ’ ένα κομμάτι στεριάς, οριοθετημένη στο χώρο της συνείδησής σου. Διαυγής και ξεκάθαρη. Και μετά;

Και μετά δεν ξέρω τι ακολουθεί.

Μην με περιμένεις, μην έχεις απαιτήσεις ούτε από εμένα,

ούτε από κανέναν άλλο έξω από τον εαυτό σου…

Ο αγώνας τελείωσε και δεν μάθαμε το σκόρ.

Κρύφτηκε στα βιβλία που δεν θ’ ανοίξουμε ποτέ.

Και τώρα εγώ κρύφτηκα στην ιστορία μου.

Πάλι μουδιασμένη βουλιάζω σε ζεστό νερό.