Ο τίτλος εναλλακτικά θα ήταν "αργοπωρημένη κρεατοφάγος",
αλλά το ψάρι μου μιλάει, τί να κάνω;
Να το αγνοήσω δεν γίνεται.
Καλά να σου πέσει βαρύ; Πώς γίνεται;
Να ξεχνάς αυτό που πήγες να πάρεις;
Και εγώ από πού θα πιώ νερό;
Κλείνεις τα μάτια σου και γελάς
Ο ύπνος θα μας παίρνει μαζί
τόσο εύκολα, μετά από ώρες χορού...
Ας έχω την τύχη του μπαμπά μου,
-αυτό εύχομαι-
και τη δύναμη ν' αντέξω,
να τολμήσω και να πώ,
ό,τι έχω, μπροστά σου.
No comments:
Post a Comment