Ξένο σώμα.

το απο τα χέρια σου βαλμένο, τοποθετημένο, το γυαλισμένο καλά.

Την κάνω μ' ελαφρά κάτω απ' την πανσέληνο τη χθεσινή, -γιατί η πίεση μεγάλη-

δεν άντεξα πολύ. 

Σταμάτησα να πάρω ανάσα,

οι μέρες αυτές της εβδομάδας είναι δύσκολες, βαριές.

Πολύ.

Έβαλα τα κλάματα  σε μια πλάκα επάνω που την έβλεπα

και ανακάλυψα πως μπορώ ακόμα να είμαι ευαίσθητη 

πέρα από το κανονικό.

-αν υπάρχει  ποτέ και πουθενά αυτό-

Το σήμερα τί θα φέρει

Εσύ ξέρεις. Και εγώ θα μάθω αν θα βγεί αληθινή

η κρυφή χαρά μου.

Ηρθε το καλοκαίρι μπαμπά;

transmission

Τα Φασολάκια της μαμάς, 

χύθηκαν στην τσάντα μου 

και τώρα  μυρίζουν όλα

κατσαρόλες  και υλικά.

Γιατί να περιμένεις το τέλος του Μάη

και να μην ξεκινήσεις τώρα

την άνοιξη;

Με σηκωμένα μανίκια στρώνεσαι  

στη δουλειά

ιστορώντας παραμύθια στην καρέκλα...

Μια φορά και έναν καιρό

ήταν μια ψυχή.

Ρομαντικά αθεράπευτη και ευαίσθητα εξαιρετική.

Ζούσε έξω από το χρόνο και διασταυρωνόταν 

με τους ανθρώπους

-σε παράλληλες γραμμές, ενδεχομένως-

Φοβόταν τη δέσμευση

κι όταν ένιωθε να την ακουμπούν πιο δυνατά

πετούσε στο διάστημα

και έφτιαχνε χαρακτήρα,

με το νού της.

Η ψυχή ένιωθε τη μοναξιά,

απολάμβανε -σχεδόν- τη συντροφιά της,

και χαμογελούσε στα ταξίδια της.

Σε  μια στιγμή μονάχα παραπάτησε

στην ευτυχία της απάνω,

και βρέθηκε ανάμεσα στο κενό να πέφτει με τα μούτρα.

Πιο μόνη ανάμεσα στους ανθρώπους, εκείνη.

Ασφυκτικά αλλοπαρμένη απο τον αέρα, 

κόντρα στο βήμα της που σφύριζε.

Σαν να 'πεσε η ασφάλεια

και χάθηκαν όλα τα φώτα 

με μιάς.

Έχω γεμίσει με μολύβια πινόκιο, είναι στ' αλήθεια αστείο!

Είπε.

Και πάντα έλεγα πως δεν μπορώ το ψέμα.

Η αδερφή της ψυχής, 

έβλεπε μέσα της, την αλήθεια.

Στα άδυτα χωρίς να ντρέπεται 

μπροστά στη θέα.

Και χαμογέλασε.

Καλώς την!

με τα δόντια

Watch me ride:

I'm a sexual animal, eat you like a cannibal,

Crammed full of energy,

I'm inflammable,

Yeah, I finish my beer

So come here and get nice while I lick your ear,

Put your legs over there and kinda swing on the chair,

I swear you look wicked with your panties in your hair,

Eyes half closed,

Cute little nose,

And like a pound of self-raising I just rose and rose,

Stepped out of my clothes started doing the right thing,

I was pumping and she was biting,

Yeah, lightning flashed and thunder roared,

The girl had her finger on my keyboard,

Oh lord, this is gonna last all night,

If lovin' you is wrong I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If I come first well that's the worse scenario,

I push you harder than Sanchez Vicario,

I mean it, 20th Century Fox on the screening,

One take like an earthquake make the bed brake,

We be famous worldwide overnight

And get tired of magazine articles we're forced to write.

I take a delight in making the bed springs sing all night,

If lovin' you is wrong I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

I give a massage,

Skin supercharge,

Imagination on turbo situation large,

Sometimes you handle me kinda course,

Like a horse, the bed a wrecked

To keep from flying.

I got my teeth in her neck...

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

If lovin' you is wrong, I don't wanna be right.

Σούξου μούξου μανταλάκια

και τα ρέστα δικά σου για καραμέλες μην ξεχνιόμαστε!

Εδώ είναι που ζητώ συγνώμη από τη δ.δ., γιατί τώρα δα έμαθα 

πως τελικά η έκφραση στο 1970 υπονοούσε την ερωτική σχέση. 

Πάλι φοβήθηκες πώς με κούρασες. 

Και 'γω δεν σου 'πα όχι, όπως την άλλη φορά. Μα πάλι ισχύει.

Όπως αγαπάς μου πες και μ΄ άφησες πάλι,

στην αναμονή.

Σ' ένα εξάμηνο θα πάμε αλλού* 

Σ' άλλη καρέκλα, ίσως σε μια απ' αυτές στο βουνό...

Πότε ξεκινήσαμε μετράς άραγε; χαχαχα σίγουρα ναί:

έχεις αντζέντα!

Έρχομαι κουρασμένη και μου δίνεις τον εαυτό σου.

Το κεφάλι σου.

Μου γκρινιάζεις γλυκά για τη ζωή σου*

για τα ταξίδια που κάνεις για δουλειές

και γι' αυτά που δεν σ' αφήνουν να κάνεις

γιατί έχεις γάμο, ήθελα να ξερα πού θα ναι*

-μπορεί και να γελάσουμε-

Η πρώτη ματιά είναι στ' αλήθεια η πρώτη; Ή μήπως όλοι μας έχουμε κάπου ξανασυναντηθείκαι γνωριστεί;  Γιατί έτσι νιώθω.Και αν στ' αλήθεια ο ουρανός είναι μια κούφια σφαίρα και τη γεμίζουμε κάθε φορά μέχρι να σκάσει στ' αλήθεια πού είμαστε τώρα; Γίνεται να ισορροπήσουμε, στα δύο ή στα τρία; Ποιός ξέρει; Το ζευγάρι δεν είναι η λύση στον έρωτα μου λές;  Ίσως η μόνη -όχι η ιδανική, αυτό μου λές. Στενάχωρο όσο και ρομαντικό. 

Γίνεται και ταιριάζει. 

Γίνεται ν' ανακαλύψεις την αγάπη δίνοντας άλλο νόημα; Να τη δημιουργήσεις από μόνος σου σαν άλλος πρωτοπόρος;  Περίεργος είσαι και γεμάτος απο δαύτη.

Σίγουρα θ ' αποτύχεις, σαν να κάνεις έρωτα από απόσταση -και μένα αν ρωτούσες το ίδιο θα σου λεγα.

Στη μάθαν την αγάπη, όταν σ' αγάπησαν απόλυτα. Μα σαι τυφλός και φλύαρος σχετικά.  Δεν φταίς εσύ.  Δεν  άντεξες να φτάσεις.
Έχει πόνο, είναι αλήθεια, η αγάπη. Και τώρα τη γυρεύεις από τον άλλο και την απαιτείς με θράσος περίσσιο και τον σκοτώνεις, με τη δεύτερη, και βάζεις θεατή τον δάσκαλό σου. Γιατί εκείνος σε είδε όπως εσύ στ' αλήθεια, στα σκοτάδια, σε φοράς. Και τρόμαξες απ το κακό σου κ αντί να το αντικρίσεις, τ' απαρνήθηκες για πάντα, αγκαλιάζοντάς το ολότελα σαν ένα σου κομμάτι, σαν να 'ναι αυτό εσύ. Μα δεν σε νοιάζουν τα σπασμένα - χωρίς καρδιά- το πες πως δεν θ' αγαπήσεις κανέναν σου ποτέ.
Μόνο το φόβο έχεις, φρικτό να σε λυπούνται έτσι γι' αυτό. Αθροίζεις εμπειρίες και συλλογέςνα ικανοποιήσεις το κενό που μεγαλώνει μέσα σου. Η μαγκιά είναι στη θυσία, μάπα. Να ξεκινήσεις από το μηδέν δεν μπορείς παρά μόνο μια φορά. Μετά ζείς με τα νούμερα, μάγκα. Φύλα τα εσύ. Εγώ θα παίξω 'τον τρελό του χωριού' να γελάσουμε.
Αν θές, θα παραβγούμε μαζί σ' έναν στημένο αγώνα δρόμου μασκαρεμένοι 
και θα πηδήξω στο νερό σ' ανυποψίαστη στιγμή γιατί μ' ενόχλησαν τα λόγια σου τα κούφια/

You said, "I love you," I said, "Wait." I was going to say, "Take me," you said, "Go away." 
Jules et Jim _Truffau (1962)

δανεικά

και αγύριστα ναι.
Για σένα ίσως.
Πώς να σου πώ δεν ξέρω,
δεν έχει νόημα εξάλλου.
Πρέπει μόνος σου να το βρείς
αυτό που ψάχνεις.
Κανείς άλλος δεν θα στο πεί, δεν είναι εσύ.
Είσαι καλός, αν το πιστέψεις...
Αυτοτιμωρείσαι γιατί φοβάσαι
δεν ξέρω και εγώ τί

πού είναι ο παπάς;

Όλα δανεικά είναι αλλά

εσύ αγόρι μου 

δεν παίρνεις από λόγια

ούτε λογική.

Φτηνός εγωισμός

και παιδική ανοησία που δεν καταλαβαίνω ειλικρινά,

αν δεν μιλήσεις.

Μ' αρέσει η ταχύτητα, 

τώρα το κατάλαβα,

γιατί πάντα αργώ για να τρέχω.

Και εμείς αργούμε ακόμα.

Τώρα καταλαβαίνω,

γιατί δεν μπορούμε 

να κάνουμε μαζί

κουβέντα σωστή.

Σαν τη φωτιά και το νερό θα σβήσουμε 

όχι στα σκοτάδια

αλλά στο ανύπαρκτο.

Μη σώσεις να ρθείς,

μη σηκώσεις το τηλέφωνο ξανά.

Τα δώρα σου, στα κρατάω στο συρτάρι,

μέχρι να τα βρείς μόνος σου.

Τα δανείζομαι, 

προς το παρόν,

γιατί ρευστό δεν παίζει.

Το ψάρι σου πεσε βαρύ

Καταρχήν ζητώ στη δεσποινις β. να με συγχωρήσει.
Ο τίτλος εναλλακτικά θα ήταν "αργοπωρημένη κρεατοφάγος",
αλλά το ψάρι μου μιλάει, τί να κάνω;
Να το αγνοήσω δεν γίνεται.
Καλά να σου πέσει βαρύ; Πώς γίνεται;
Να ξεχνάς αυτό που πήγες να πάρεις;
Και εγώ από πού θα πιώ νερό;
Κλείνεις τα μάτια σου και γελάς
Ο ύπνος θα μας παίρνει μαζί
τόσο εύκολα, μετά από ώρες χορού...
Ας έχω την τύχη του μπαμπά μου,
-αυτό εύχομαι-
και τη δύναμη ν' αντέξω,
να τολμήσω και να πώ,
ό,τι έχω, μπροστά σου.

Κλάφτα Χαράλαμπε!

Πολύ ένταση, ούτε να το ήξερα.
Ένταση πρίν γίνει οτιδήποτε...
Γύρισα και νιώθω σα να 'ρχεται το ταβάνι να με πλακώσει.
Πίσω στο σπίτι μου. Επιτέλους.
Άργησα να φτάσω μια μέρα και μία ώρα,
συνολικά.
Πρώτη φορά τέτοια επιθυμία επιστροφής, σε τί δεν ξέρω
αφού τελικά όλα άλλαξαν όσο έλειπα.
Μιζέρια το λένε άραγες;
Μήπως αναπόφευκτο κακό; Μήπως μήπως...
Δεν ξέρω. Φοβάμαι και ελπίζω όμως.
Ελεύθερη δεν είμαι το μόνο σίγουρο.

Ούτε και παντρεμένη!χαχαχα.

Ίσως είμαι ένα φάντασμα που πάει σπίτι.

                                                    Σ' ένα σπίτι που καταρρέει,
ενώ εγώ πετώ στα σύννεφα.

Ενώ εγώ μαλώνω σα μικρό παιδί με την αδερφή που 'χω να δώ,
για μήνες

λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων.

Συμβαίνουν αυτά.
Θα 'χουμε διαφορετικές απόψεις, εφόσον διαφορετικές
είμαστε.
Για καλό στο λέω. Σ' αγαπώ έτσι.
Κοιμάμαι εύκολα, σαν νυστάξουν τα βλέφαρα
και απολαμβάνω το ταξίδι

εκεί σε μια κουταλιά τιραμισού

και μετά πάλι παίρνω τα πόδια μου και περπατάω

 γρήγορα

η απόσταση, βλέπεις...(το μόνο αρνητικό)!
Όμορφα ήταν*ξεχάστηκα στο κόσμο των μακαρονιών
χορεύοντας σάλσα.

Εδώ με τί θα ξεχαστώ; Άσε που δεν με παίρνει!

Όχι άλλο πια τουλάχιστον.
 Αφύπνιση και καβάλα στην άμαξά μας!
Απομυθοποίηση τώρα!  μας τραγουδούν...

Λύση δεν έχω. Μόνο καρδιά που χτυπά και τα δυό μάτια μου
που σε φαντάζονται.

Θα τη βρούμε την άκρη,
όση απόσταση κ αν χρειαστεί να περπατήσουμε,
και ξυπόλητοι ακόμα.

Έχω κάνει εξάσκηση εγώ.

eros

How glad the many millions
Of Toms and Dicks and Williams
Would be
To capture me

But you had such persistence
You wore down my resistance
I fell
And it was swell

You're my big and brave and handsome Romeo
How I won you I will never never know
It's not that you're attractive
But oh my heart grew active
When you came into view

I've got a crush on you, sweetie pie
All the day and nighttime, hear me sigh
I never had the least notion
That I could fall with so much emotion

Could you coo
Could you care
For a cunning cottage we could share
The world will pardon my mush
Cause I've got a crush, my baby, on you

Could you coo
Could you care
For a cunning cottage we could share
The world will pardon my mush
Cause I have got a crush,
My baby, on you

Η Κούρσα

Άλλαξα και χώρα να ξεσκάσω και πάλι έρχεσαι, 
στο μυαλό μου.
Με τρέχουν τα πόδια μου, να προλάβω 
τα λεωφορεία, το μετρό, το τρένο*
μετακινούμαι και βρίσκομαι αφού πρώτα χαθώ.
Σε ξένη πόλη, δεν νιώθω ξένη
είμαι παράξενα συνεχόμενη με όλα
και ένας γοργόνος, αλήθεια σας το λέω,
στέκει απέναντί μου και
μου θυμίζει πως όλοι βγήκαμε απ' τη θάλασσα.
Τρέχουμε για τρεις μέρες
κάθε που λέω δεν αντέχω 
στο όριο να τα παρατήσω
εκεί ακριβώς μου χαμογελάς και τα χάνω.
Τί έγινε τώρα δηλαδή;
Για σένα έτρεχα και το ήξερες απ' την αρχή.
Θα μου πείς ποιά αρχή ; 
Πού ξεκινάμε και πού τελειώνουμε άραγες; ίσως στις αισθήσεις μας...
Για τρεις μέρες που τρέχω δεν το ήξερα:
Ο Σπύρος Λούης έτρεχε κ αυτός για μια μοιραία αγάπη.
Η νίκη του τον ένωσε μαζί της
στην κούρσα της ζωής.
Τ΄ακούς; Δεν είναι παιχνιδάκι ο αγώνας!
Εδώ παίζονται όλα!