Thursday, January 28, 2010

κώδικας.

Εσύ είσαι το καμάρι μου και εγώ η κοκόνα σου!
Σ' έχω βάλει στην πρώτη θέση και σου το λέω, χωρίς φόβο.
Σ' αγαπώ...γιατί έτσι!!
Όλα είναι αγάπη..όλ ιζ λόβ...
Μα να το'χω πει σε όλους εκτός απο σένα;
Μπορεί να κάνεις και εσύ το ίδιο....γιατί δεν μου το λές; αν είναι αλήθεια μόνο....
Περιμένω να με καταλάβεις και να με διαβάσεις και μετά όταν ανοίξουμε και οι δύο, θα παίξουμε για τη ζωή.
Θα μου πείς πώς αισθάνεσαι και θα σου πώ και εγώ το ίδιο.
Θα γίνουμε ανάρπαστοι, θα φτάσουμε το τέλειο μαζί.χώρια δεν είναι το ίδιο.
Γιατί, ενώ θέλω περισσότερα απ' αυτά που έχουμε, ο τρόπος που τα  διεκδικώ είναι ο πλέον λανθασμένος: παραιτούμαι από όλα και από σένα. τη συνήθειά σου. Ο συμβιβασμός δεν πρέπει σε κανέναν και σίγουρα όχι τώρα.
Μια στιγμή αρκεί για όλα. Θα βγώ από το καβούκι μου. Θα μου κρατάς το χέρι;

No comments:

Post a Comment

Sungazing

Κάθομαι στο πάτωμα του σπιτιού  να ακουμπώ στο ξύλο που ήταν εδώ πολύ πριν από μένα  τοποθετημένο ψαροκόκκαλο με μεράκι  σ' ένα χωρο-χρό...