Ήσουν πραγματικά λίγος για να αντέξεις την παρουσία μου, να μείνεις ελεύθερος δίπλα μου. Να μείνουμε ελεύθεροι μαζί. Ήσουν εγωιστής για να παραδεχθείς τα δικά σου λάθη και να γλείψεις τις πληγές σου, να μάθεις να συγχωρείς για να μεγαλώσεις. Προτίμησες να μείνεις ένας πληγωμένος, μικρός εγωιστής. Έκανες αυτό που ξέρεις πάντα - Μεθόδευσες καταστάσεις και χειρίστηκες ανθρώπους για να νιώσεις λίγο καλύτερα για να νιώσεις ότι ελέγχεις την κατάσταση και πως εσύ κινείς τα νήματα του παιχνιδιού. Ήσουν ανειλικρινής και φοβισμένος κρύφτηκες από την αλήθεια και ξεχάστηκες έπεσες πάλι στο βούρκο έχτισες τα τείχη σου πιο ψηλά μίκρυνες λίγο ακόμα. Δεν αξίζεις ούτε αυτές τις λίγες γραμμές που γράφω τώρα δεν αξίζεις την ενέργειά μου ούτε και την αγάπη μου. Και σε λυπάμαι βαθιά για το μυαλό σου που πάει στράφι γιατί δεν μπόρεσες να μπολιάσεις με λίγο συναίσθημα την ύπαρξή σου, γιατί αντί να δεις την ομορφιά και την μεγαλοσύνη των ανθρώπων εσύ κοιτάς να τους κρίνεις και εκε
φρενώσω δ' οὐκέτ' ἐξ αἰνιγμάτων