Skip to main content

Posts

Showing posts from February, 2015

ζε τ' εμ

Ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής μου... Ας ήμασταν όλοι τυφλοί να νιώθαμε περισσότερο. Να νιώθαμε τα αισθήματά μας, το πρόσωπο του άλλου, το σώμα του... Και να ζευγαρώναμε έτσι συναισθηματικά αφού δεν θα υπήρχε άλλος τρόπος. Κι έτσι θα 'μασταν όλοι ευτυχισμένοι. Θα νιώθαμε ευτυχισμένοι και θα μασταν σίγουρα. Μ' αρέσει κάποιες φορές, συνήθως τις νύχτες, με κλειστά μάτια να περπατώ στο πεζοδρόμιο σε ευθεία γραμμή. Μυρίζω τότε την πρωινή αύρα που κρύβεται ανάμεσα στις πολυκατοικίες του κέντρου, γεύομαι τον πικρό καφέ που με περιμένει στο τραπεζάκι και βλέπω -έτσι με κλειστά μάτια- τον έρωτα να με περιμένει στην άκρη του δρόμου. "I want to feel physically like i feel emotionally Starved. Beaten  Broken"  Sarah Kane_Crave

αγιάσου

Ήθελα να έχω τις απαντήσεις. Γιατί φοβάσαι; Αφού νιώθω την επιθυμία σου να ταυτίζεται με τη δική μου. Γιατί κάνεις πίσω; Ποιά λογική είναι πιο δυνατή από το συναίσθημα; Νιώθεις λειψός, ή μήπως περισσεύεις; Σου είναι αρκετή μια "τυχαία" συνάντηση ή περιμένεις το σμίξιμο απ'τη μοίρα για να σιγουρευτείς για το αναπόδραστο του δεσίματος; Ήθελα να μοιραστώ τις στιγμές μου μαζί σου. Ήθελα να σε χαιδεύω και να αναπνέω τη μυρωδιά σου στα σεντόνια. Θέλω να μάθω γιατί σε διάλεξα. Κι εσένα μαζί με τόσους άλλους. Ίσως γιατί ήθελα να νιώσω αυτό που μας χωρίζει να γίνεται από κάτι σε τίποτα, ίσως γιατί θέλησα απλώς τα δυνατά σου χέρια γύρω από το σώμα μου. Ύστερα βλέπεις, θέλω να νιώσω. Ίσως γι'αυτό πιο πολύ.  Οι λέξεις με φόβιζαν. Και μαζί σου δεν τις χρειαζόμουν.  Έφτανε μόνο ένα βλέμμα κι ύστερα ένα άγγιγμα.  Ήθελα να ξέρω αν με μισείς, αν είσαι τέλος πάντων θυμωμένος μαζί μου. Αν όταν ερωτευόμαστε τα βράδια ξαπλώνεις με ένα παράπονο,