ολοφρενώς

Ας μη μιλάμε για το μέλλον. Ας μη προβλέπουμε τους λεπτούς χειρισμούς του χαρακτήρα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Να μην προσφέρεσαι εκεί έξω, αν φοβάσαι ν' αναγνωρίσεις το ρίσκο. Να μη μπερδεύεσαι με φιλίες που δεν μοιάζουν με έρωτες ούτε να ονομάζεις έρωτες φιλίες. Υπάρχουν και όρια - ακόμα και στις γκρίζες ζώνες-. Αν θέλεις να μείνεις στη  θολή σου αναμονή, ας μου αφήσεις το περιθώριο ν' ακολουθήσω αν θέλω αυτό το χρώμα της παύσης. Ό,τι σου λέω απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί  εναντίον σου . Τα συναισθήματα μένουν τα ίδια και ποιοί είμαστε εμείς εξάλλου να τ' αλλάξουμε;

Πώς περιγράφεις ένα συναίσθημα; Πώς συναισθάνεσαι μια μακρινή επαφή κι ένα κοντινό άγγιγμα; Ξύπνησα μεθυσμένη ακριβώς όπως κοιμήθηκα με το στομάχι μου δεμένο από εικόνες που με χάραξαν στο σύντομο πέρασμά τους. Κι απόψε άκουγα παραμύθια μέσα στον ύπνο μου. Μου λέγανε για φάρους και για πλοία που δεν έφυγαν, γι' αγάπες μακρινές και δύσκολες και για μαγικά λουλούδια που φωτίζουν το δρόμο στο σκοτάδι. Και μετά το πρωί έψαχνα να βρώ πόση μαγεία μπορεί να φτιάξουν δύο άνθρωποι και ένα βλέμμα. Μαζεύω και αναδιπλώνομαι και ύστερα βγαίνω σεριάνι και νιώθω κουβαράκι που ξεδιπλώνεται μπροστά σου κάθε βράδυ . Κάθε φορά απ' την αρχή. Μέχρι να το κάνω σωστά. Μπορείς να πλησιάσεις λίγο ακόμα; Τόσο που να μπορέσουμε να περπατήσουμε μέχρι να βγούμε στη στεριά που φτιάχτηκε μέσα στο παραμύθι μας για να μας σώσει. Do you think this feeling could last forever? God, i hope so. Me too.

εδώ. θα θελα να σουν το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου

Στέκομαι μπροστά σου μια Αλήθεια ωραία εικόνα για βλέφαρα κλειστά δεν κοιμάμαι κι όμως ονειρεύομαι και σε ζητάω ακόμη μια φορά ολόκληρο κι όχι μισό. Φορτωμένη με μια σιωπή κι ένα λυγμό που καταφέραμε να κάνουμε κλάμα πριν μας πνίξει. Νοερά σχεδιάζω το μέλλον κι είναι όμορφο πίστεψέ με. " Το σωστό δεν το έχουμε, αυτοσχεδιάζουμε. Το λάθος γίνεται απαραίτητο. Το απαραίτητο γίνεται έπειτα το μοναδικό σωστό, απλώς επειδή το έχουμε. " Κι εσύ μάγκας γλυκού νερού στέκεσαι στην επιφάνεια και παρατηρείς αλήθειες και ψέμματα και ζωγραφίζεις παραστάσεις για παιδιά και μετά βγαίνεις να στεγνώσεις. Με ζητάς μισή, κολωβή και ξένη φίλη καρδιακή και συγγενής φτωχών συναισθημάτων. Και μετά ζουμ άουτ και άσπρο φόντο. Κάτ.