Monday, June 13, 2016

και ξερό ψωμί





Ονειρεύομαι μια μέρα που θα χαθούμε
στην υδάτινη αγκαλιά μιας θάλασσας
που το φως του ήλιου θα φωτίζει
κάθε κρυφή μας σκέψη
και θα μας φανερώνει το υλικό
απ'το οποίο είμαστε φτιαγμένοι.

Ονειρεύομαι τον αέρα να μπαίνει στο σώμα μου
όπως η επιθυμία σου τα βράδια
που οι σκέψεις μου ησυχάζουν
και κάθονται να κουβεντιάσουν μαζί σου
για τις μέρες που ξοδέψαμε
καθώς μεγαλώναμε τα σώματά μας.

Ονειρεύομαι πως μια νύχτα
θα κοιταζόμαστε στα μάτια για ώρες
χωρίς να πούμε λέξη
και θα είναι αυτή η σιωπή το πιο μεθυστικό κρασί
που θα μας φέρνει τα δώρα
της θερινής ραστώνης.

Ονειρεύομαι πως τα χέρια μου
χάνονται μέσα στα μαλλιά σου
και εκεί με παίρνει ο ύπνος
και ξυπνάω για να δω
πως το όνειρο και η πραγματικότητά μας
είναι το ίδιο και το αυτό.

Ονειρεύομαι πως δεν υπάρχει
τίποτα για να κρυφτούμε
πως γυμνοί περπατάμε χέρι χέρι
και γελάμε σαν παιδιά
και προκλητικά κοιτάμε προς το ουράνιο στερέωμα.


No comments:

Post a Comment

Sungazing

Κάθομαι στο πάτωμα του σπιτιού  να ακουμπώ στο ξύλο που ήταν εδώ πολύ πριν από μένα  τοποθετημένο ψαροκόκκαλο με μεράκι  σ' ένα χωρο-χρό...