ολοφρενώς

Ονειρεύομαι μια μέρα που θα χαθούμε στην υδάτινη αγκαλιά μιας θάλασσας που το φως του ήλιου θα φωτίζει κάθε κρυφή μας σκέψη και θα μας φανερώνει το υλικό απ'το οποίο είμαστε φτιαγμένοι. Ονειρεύομαι τον αέρα να μπαίνει στο σώμα μου όπως η επιθυμία σου τα βράδια που οι σκέψεις μου ησυχάζουν και κάθονται να κουβεντιάσουν μαζί σου για τις μέρες που ξοδέψαμε καθώς μεγαλώναμε τα σώματά μας. Ονειρεύομαι πως μια νύχτα θα κοιταζόμαστε στα μάτια για ώρες χωρίς να πούμε λέξη και θα είναι αυτή η σιωπή το πιο μεθυστικό κρασί που θα μας φέρνει τα δώρα της θερινής ραστώνης. Ονειρεύομαι πως τα χέρια μου χάνονται μέσα στα μαλλιά σου και εκεί με παίρνει ο ύπνος και ξυπνάω για να δω πως το όνειρο και η πραγματικότητά μας είναι το ίδιο και το αυτό. Ονειρεύομαι πως δεν υπάρχει τίποτα για να κρυφτούμε πως γυμνοί περπατάμε χέρι χέρι και γελάμε σαν παιδιά και προκλητικά κοιτάμε προς το ουράνιο στερέωμα.