Tuesday, December 31, 2013

πασατέμπος

Και κάπως έτσι περνάει ο καιρός:
μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο.
Όλα στιγματίζουν τις στιγμές μας σε τούτη τη ζωή.
Ξενιτιά κι ύστερα επιστροφή στο σπίτι:
ζεστά φιλιά, οικογενειακές συγκεντρώσεις δίπλα στο τζάκι,
αναμμένες ή σβηστές συναισθηματικές ανησυχίες·
όλα μαζί μπλεγμένα με χαμόγελα, δάκρυα και αγκαλιές, πολλές αγκαλιές.
Μεθυσμένοι συλλογισμοί των παράλογων συζητήσεων
για το μέλλον που σχεδιάζαμε μαζί.
Αγαπημένη νοσταλγία του χρόνου που μας πέρασε
παράξενη προσμονή του χρόνου που 'ρχεται με τους αναχαιτισμούς που φέρνει ο απολογισμός, με τη φόρα και την ορμή που ένα νέος γυμνός και άσφαλτος
προσκαλεί την υποδοχή του από τους παρευρισκόμενους.
Ας πιούμε στην υγειά του,
ας αγκαλιαστούμε λίγο πιο σφιχτά κι ας νιώσουμε πώς είναι
τώρα
η αρχή των πάντων.
Καλή χρονιά και καλούς καιρούς να έχουμε
με ζεστή καρδιά, θερμά αισθήματα και ολόκαυτες εμπειρίες.









No comments:

Post a Comment

Sungazing

Κάθομαι στο πάτωμα του σπιτιού  να ακουμπώ στο ξύλο που ήταν εδώ πολύ πριν από μένα  τοποθετημένο ψαροκόκκαλο με μεράκι  σ' ένα χωρο-χρό...