Thursday, February 2, 2012

ελλείψεις

Δεν λάβαμε καμία απάντηση. Καμία απάντηση από χθες και όλα τα ερωτηματικά μου στο κενό
να αιωρούνται κι ύστερα να σωριάζονται στο πάτωμα του δωματίου μου -πεθαίνουν αναπάντητα.
Δεν έχω πράσινα μάτια, ούτε γαλάζια, ούτε μελιά.
 Έχω κάτι καφετιά υγρά και ανήσυχα που κοιτάζουν πότε με παράπονο και πότε μ' ευτυχία
μια αναμετάδοση σε μια οθόνη.
Δεν έχω μεγάλα περιθώρια στις πλευρές μου. Τα γράμματά μου βγαίνουν στενά, κολλημένα το 'να πάνω στ' άλλο να στριμώχνονται σαν για να ζεσταθούν. Κι εγώ εδώ σ' αυτό το γραφείο που με τοποθέτησαν χωρίς αντικείμενο και (ίσως) χωρίς λόγο κρυώνω και μαζεύομαι μέσα στα ρούχα μου όσο μπορώ.
Κι έχω, να με ζεσταίνει λίγο, μια λαχτάρα και μια επιθυμία που με οδηγεί λίγο πιο κοντά κάθε μέρα
στην αγάπη μου.

No comments:

Post a Comment

Sungazing

Κάθομαι στο πάτωμα του σπιτιού  να ακουμπώ στο ξύλο που ήταν εδώ πολύ πριν από μένα  τοποθετημένο ψαροκόκκαλο με μεράκι  σ' ένα χωρο-χρό...