ενισχύσεις

Στέκομαι μπροστά σου μια Αλήθεια
ωραία εικόνα για βλέφαρα κλειστά
δεν κοιμάμαι κι όμως ονειρεύομαι
και σε ζητάω ακόμη μια φορά ολόκληρο
κι όχι μισό.
Φορτωμένη με μια σιωπή
κι ένα λυγμό που καταφέραμε να κάνουμε κλάμα
πριν μας πνίξει.
Νοερά σχεδιάζω το μέλλον
κι είναι όμορφο πίστεψέ με.
"Το σωστό δεν το έχουμε, αυτοσχεδιάζουμε.
Το λάθος γίνεται απαραίτητο.
Το απαραίτητο γίνεται έπειτα το μοναδικό σωστό,
απλώς επειδή το έχουμε."

Κι εσύ
μάγκας γλυκού νερού
στέκεσαι στην επιφάνεια
και παρατηρείς αλήθειες και ψέμματα
και ζωγραφίζεις παραστάσεις για παιδιά
και μετά βγαίνεις να στεγνώσεις.
Με ζητάς μισή, κολωβή και ξένη
φίλη καρδιακή και συγγενής φτωχών συναισθημάτων.

Και μετά
ζουμ άουτ και άσπρο φόντο.
Κάτ.