ολοφρενώς

over Μόλις που πρόλαβες να τελειώσεις. Μετρώντας αντίστροφα τις στιγμές που πρόλαβες να ζητήσεις/ Φιλώντας σταυρωτά τα αγαπημένα σου μάγουλα/ Κοιτώντας στα μάτια τον καθρέφτη που κρέμεται ανάμεσά μας/ Ίσα που κατάφερες να γυρίσεις το κεφάλι σου τη στιγμή που το πρόσωπό του είχε πάρει μια αλλόκοτη σκια/ Πίνοντας ουίσκια και καπνίζοντας αέρα κοπανιστό/ Αρμενίζοντας  στις θάλασσες μιας αναμνηστικής φωτογραφίας/ Για να ζεσταθείς λίγο μες τη μέση του κόσμου/

Δη θε(ν) να πλαγιάσουμε δή θε(ν) να κοιμηθούμε. αφου  δεν μπορούνε τα κορμιά μας να ανασαίνουν σε απόσταση. Ανά πνοή πόσα δευτερόλεπτα αντέχεις να (με) κρατήσεις; Κρύφτηκα κάτω από το πάπλωμα για να ζεστάνω τις στιγμές μας πριν μπεί το πρώτο φως και μας τρομάξει. Και στο καφεδάκι μας στο στολισμένο με αγιοβασίλιδες τραπεζομάντηλο επάνω ήπια σε δυο γουλιές τις φρέσκιες χθεσινοβραδινές αναμνήσεις και ύστερα σκέφτηκα πως θα 'πρεπε κάπως καλύτερα να τις φυλάξω. Εντός και εν τω μεταξύ στην βιασύνη τους επάνω ξεχάσαν ναι να αλλάξουν τα σεντόνια.

μήπως σε πετύχω πουθενά και δεν  έχω τις λέξεις πρόχειρες στη γλώσσα μου. όταν ξαπλώνω στο  διπλό στρώ μα χωρίς το κορ μί σου  για να ζεσταθώ λιγάκι. στον ύπνο μου γιατί βλέπω όνειρα και όταν δεν βλέπω είναι χειρότερα ακόμα. στη σκέψη πως  είσαι εκεί κι εδώ και παραπέρα  και παντού μέσα μου. γιατί κρύωσα να περιμένω έξω, εκτός και επί τα αυτά.

Oρυμαγδός. Ξανά και ξανά σ'ονειρεύομαι. Σχηματίζω το πρόσωπό σου σαν από πάντα μέσα μου να σε κουβαλούσα. Είναι ν' απορείς με τα παιχνίδια της μνήμης. Τα πράγματα που διαλέγει για να σε συντροφεύουν. Ήθελα να κάναμε μαζί αυτό το ταξίδι. Να γευόμασταν τα μπαχάρια και τις ελιές στην αγορά. Να παζαρεύαμε με τις ώρες για ψιλοπράγματα και να γελούσαμε δυνατά, να μιλούσαμε χωρίς να μας καταλαβαίνουν. Πάλι μου χάλασες τ'όνειρο.  Ίσως κι εσυ φοβήθηκες να δώσεις περιθώρια στη νύχτα σου. Ίσως ο φόβος μιας ημέρας με την αίσθηση της απώλειας  να είναι μεγαλύτερος από την μοναξιά μας. Διαρκής αδυναμία (σου). Έντονη δυσφορία (μου). Ξεχύνομαι στο δρόμο και αναζητώ μιαν άλλη εποχή για να ζήσω. Κι ας μείνω με τα ρέστα (μου). Και τα αισθήματά μου.