Επιστρέφω όπως η αίσθηση της πείνας στο στομάχι μετά το πρώτο γεύμα της ημέρας. Με τα ίδια μάτια και μ' αλλαγμένο βλέμμα με ίδιο σώμα και άλλη πνοή. Επιστρέφω. Πρώτη μέρα του Μαγιού, με τα λουλούδια ανθίζω και επιστρέφω στη γη. Όπως κάθε σωστός κύκλος που περικλύει και περικλύεται στο άπειρο. Χωρίς φανφάρες και έπαρση, χωρίς εγωισμούς και χωρίς τύψεις, επιστρέφω. Για να απολαύσω την αιώνια χαρά της δημιουργίας και για να λουστώ με λέξεις, επιστρέφω. Και ανοίγω το στόμα μου περισσότερο από τις άλλες φορές για να μιλήσω με σιωπή και κραυγές, ανοίγω τα χέρια μου για να διαλυθώ στον αιθέρα κι όσο ανοίγω αδειάζω σιγά σιγά, όπως τα κλαδιά απ τα φύλλα. και είμαι ελεύθερη και είμαι πάλι παιδί και όλα είναι.
φρενώσω δ' οὐκέτ' ἐξ αἰνιγμάτων