τραβάτε με κι ας κλαίω

Κόντρα σ' όλα τα στοιχεία και τα φρικιά της φύσης.
Κόντρα στις συμβουλές και στις παραινέσεις.
Ανάποδο κι αγύριστο κεφάλι.
Επαναστάτης,
γιατί όπως οι περισσότεροι
αναζητώ λίγη λευτεριά μέσα μου.

Πάλι βουβός λυγμός με πνίγει
όπως πνίγει η θάλασσα τη φωνή σου που έρχεται απ' την ακτή.
Αφόρητη ζέστη και ένας κίτρινος ήλιος παντού,
να μη μπορείς να κρυφτείς από πουθενά.
Έτσι την πάτησες κι έμεινες εκτεθειμένος μπροστά σε όλους
κι έξω από το σώμα σου.

Καλά έκανες κι έφυγες. Λιγότερο ψεύτικο απ' τη δική μου
σιωπηλή παραμονή.
Ευθεία της απομάκρυνσης
και τεθλασμένη της υπομονής.