στον αέρα

Thousand miles away from you,

Getting harder day by day..

And Im feeling kind of blue,

When the night begins to grey..

But do you,

Do you feel me there,

Floating in the air?

Do you feel alone?

Can you see me fade,

When my hopes are gone,

And Im left in shade?

Can you feel alive?

Do you feel the rain?

If I made the dive,

Would you kill my pain?

Do you feel alone?

I can see you fade..

Now your hopes are gone,

And your heart is left in shade..

Now Ive seen you break in two..

Cant be roses all the way..

Seems, no matter what I do,

I cant scare your fears away..

But do you,

Do you feel me there,

Floating in the air?

Do you feel alone?

Can you see me fade,

When my hopes are gone,

And Im left in shade?

Can you feel alive?

Do you feel the rain?

If I made the dive,

Would you kill my pain?

Do you feel alone?

I can see you fade..

Now your hopes are gone,

I wont let you be afraid.

έκανες αυτοσυντήρηση;

_ εξωτερίκευση της τάσης μου προς αυτοκαταστροφή.

Κι όπως περνάς απ' την αλήθεια, πριν γίνεις ψέμα,
εκτοξεύεσαι στον αέρα και γίνεσαι ουρανός.
Κι όπως περνούν οι γραμμές, πρίν γίνουν λέξεις και φτιάξουν νόημα,
χορεύουν ρυθμικά στο ζαλισμένο μου μάτι σαν αλήτες.
Ξημέρωσα κι απόψε αγκαλιά με τις σκέψεις μου
να με ζεσταίνουν την ώρα που κρυώνω πιο πολύ.
Άραγε μια προθεσμία είναι αρκετή
για να χωρέσει ένα διάστημα και να ενώσει μια απόσταση;
Πόσο διαφανής γίνομαι κάτω από το βλέμμα σου;
Μόνο φουσκωμένα λόγια και φανφάρες και πόζες
κι ένα μάθημα ανατομίας που κανένας δεν παρακολούθησε
Χθές ζητούσα μόνο να με χαράξεις.
Φοβάμαι πως σ' αγαπώ όπως δεν σου πρέπει.
Φοβάμαι πως μ' αγαπάς χωρίς να το ξέρεις.
Θέλω ν' ανοίξω στα δύο την ουσία σου
και μετά να προχωρήσω στα πιο σκοτεινά σου μονοπάτια
σ' αυτά που φωλιάζει ο πιο απαίσιος εαυτός σου.
Προσαρμόζομαι σε μια πραγματικότητα παιδικών χρόνων
με πρωταγωνιστές κακομαθημένα βρέφη και υπερπαρέχοντες γονείς.
Ανταλλάζουμε;

Σήμερα γυρίζω νωρίς σπίτι. Μ' ακούς; Με βλέπεις;
Δεν έχει άλλες δηλώσεις να διαπιστεύουν αγάπη.
Μόνο αθροίσματα και αφαιρέσεις.
Κάποιος ας βάλει το χέρι του.