Monday, April 26, 2010

ήρθε η ώρα μου

Να γκρινιάξω.
Ε δε γίνεται. Πέρασε και η μέρα και δεν έχει αλλάξει τίποτα!
Ακόμα και την ώρα που γράφω τις αράδες τούτες, πάλι τα ίδια.
Σίγουρα μάτι είναι, για να μη πώ και ποιός μου το έδωσε! Σα δε ντρέπεται λέω εγώ.
Να μη με βλέπει το μάτι στην κάμερα, λέω έγινα αόρατη -πλάκα θα χει.
Να μη βρίσκω τα γραφεία, τους δρόμους και τα νούμερα.
Να ξεχνάω και να γυρίζω πίσω. Ξανά.
Να χαλάει η ζυγαριά πάνω που βάζω τις μπανάνες και 
να χάνω την ευκαιρία να μιλήσω όταν πρέπει...
Είπα πού θα πάει; Θα 'ρθει η ανατροπή*
 (ευτυχώς βρήκα δυό πετρούλες να τις φορώ κρεμαστό)
ΜΠούρδες! Ξέρω και 'γω...
Άργησα δυό φορές σε μία ώρα και μου τη λένε. 
Με το δίκιο τους θα μου πείς, αλλά σκληρό 
όπως και νά 'χει.
Συγνώμη ζήτησα, δεν είναι η μέρα μου σας το πα.
Από πάνω θα υποστώ βαριεστημένη ντεκαπαζένια
με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα, να σε λιώνουν
γιατί ζήτησα ωσάν χάρη κάτι που ταν δικαίωμά μου.
Να βλάκα. Να μάθεις άλλη φορά. 
Πόσες ακόμα πια χρειάζεσαι
να πάθεις το μάθημά σου;


Ευτυχώς ο μέτρ έφερε σήμερα έναν χάρτινο ελέφαντα 
και μου φτιαξε κάπως τη μέρα, σαν τον φόρεσα 
στο μικρό μου δαχτυλάκι*
Και η θεά σιγοντάρει, με βοηθά.
Το φεγγάρι μόνο φοβάμαι.
Ξέχασα και ραντεβού που 'χα κανονίσει, ούτε για ανάγνωση καιρός.
Με διώξαν και απ΄τη βιβλιοθήκη και ήμουν απ έξω να μιλάω με γνωστή φίλη.
Το κρασάκι βοήθησε και τα χάχανα που ακολούθησαν και ο Καβάφης... ωχ αμάν.
"δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα", λέει η δεσποινίς β.

Επέστρεφε

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησης επέστρεφε και παίρνε με-
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα*
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με τη νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται....
Κ.Π. Καβάφη
Φεύγω για ταξιδάκι αναψυχής, ετοιμάζω βαλίτσα σιγά σιγά,
θα επιστρέψω φυσικά...
το πώς δεν ξέρω.
Δεν περιγράφω άλλο, τα δόντια μου πήγα να πλύνω κ έμεινα 
να κοιτάω το πάτωμα.
Πλάκα μου  κάνεις. ΣΙΓΟΥΡΑ!












Friday, April 23, 2010

όσα παίρνει

Να μαι πάλι! Γειά χαρά σας.
Μικρό παιδί μπερδεμένο μέσα σε χάρτες 
να χάνω τον προσανατολισμό μου, σε κάθε βήμα.
Εκεί που πάω να το βρώ, εκεί 
το χάνω πάλι. Φτού κ απ' την αρχή* 
καμιά φορά τα πράγματα δεν σου ΄ρχονται όπως τα θές!
Να ωριμάσω πρέπει και εγώ
δεν στο λέω για να το παίξω 
έξυπνη. Κλάιν.
και κεί που πάω να το πάρω απόφαση....να σου
Το λεωφορείο που περιμένω έρχεται λίγο πριν πατήσω το πόδι μου στη στάση.
Με λίγο τρέξιμο το προλαβαίνω, για πλάκα. 
Το θέμα είναι* Μέχρι πότε θα μπορώ να τρέχω;
                           Μέχρι πότε θα χω περίοδο χάριτος;
                           Μέχρι να φτάσουμε μαζί στο τέρμα.Ίσως.
ΚΑΛΗνύχτα. Και καλή μας τύχη*

Wednesday, April 21, 2010

θα χουμε γεννητούρια*



Got no need for the fancy things
All the attention that it brings
Tell me no, I say yes, I was chosen
And I will deliver the explosion

Can't say it's gonna get me far
Do no good to say what you are
I run the streets and I break up houses
River runs deep and the flame devours it

Me, I'm a Creator
Thrill is to make it up
The rules I break got me a place
Up on the radar
Me, I'm a Taker
Know what the stakes are
Can't roll it back, it's understood
Got to play our cards

Me, I'm a Creator
Thrill is to make it up
The rules I break got me a place
Up on the radar
Me, I'm a Taker
Know what the stakes are
Can't roll it back, it's understood
Got to play our cards

Sit tight I know what you are
mad bright but you ain't no star
polish up til you make it gleam
your M.O, I know what you mean
Tail ridin' and I know it's true
while they screamin' I love you
Down deep you know there aint no flow
a soul decay, was D.O.A

I know what you here for now
Words out you're an idea whore though,
now don't you crush on me
I'll see you in your pipe dreams
whether or not you know it's true
You're who they dictate to
That shit must hurt real bad 

fakin' what you wish you had

Me, I'm a Creator
Thrill is to make it up
The rules I break got me a place
Up on the radar
Me, I'm a Taker
Know what the stakes are
Can't roll it back, it's understood
Got to play our cards

Here all the folks come ask about me
Band wagon, know they used to doubt me
Blind side tend to hit real hard
you should heed the warning, get a body guard
Steady friction in this bitch
Creepin' in just like an itch
so far I got the last laugh
still the rich rise up, still I live fast
wouldn't know it face to face
Got no soul and got no taste
Moving in speed up the pace
I got it locked though, what a waste
All the talk is standard fare
Walk the walk if it gets you there
on the grind til the gig is up
Im 'a smash 'em down
put a muzzle on them like "what!"

Me, I'm a Creator
Thrill is to make it up
The rules I break got me a place
Up on the radar
Me, I'm a Taker
Know what the stakes are
Can't roll it back, it's understood
Got to play our cards 


φάε τη μπανάνα σου!




Τί παρατηρείς και τί "πιάνεις"; αφουγκράσου! 
Τί ερμηνεύεις και τί λές; ή τί αποφασίζεις να πείς τελικά...





Χαλαρώνω εύκολα, γι αυτό δεν είχα ποτέ πρόβλημα ν' αποκοιμηθώ...
και δύσκολα ζορίζομαι, γι' αυτό και είχα πάντα ένα θέμα με τις προθεσμίες..παντα, τελευταία. Τη Στιγμή.
Δεν είμαι σχεδόν ποτέ στην ώρα μου, συνήθως είμαι πολύ μετά, καμιά φορά αρκετά πιο πρίν,
να είμαι ακριβώς είναι ...Φαινόμενο. Ακραίο θα λέγαμε. Συμβαίνει όμως και τότε ανοίγουν στόματα. Πλάκα έχει! Ναι.


Χθές ξεκίνησα καλά. 
Πλύθηκα και με καθαρό πρόσωπο βγήκα στην κοινωνία για να στρωθώ στη δουλειά. 
Λέτε ο πληθυντικός να προσθέτει λίγη σοβαρότητα; Είναι απ' αυτό που μου λείπει.Ποιός ξέρει; 
Τ' αφήνω στην άκρη κ αυτό με τη στίβα. Και βγαίνω βόλτα στις αγορές και βρίσκω θαύματα, αυτα που νομίζεις πως σου λείπουν κ αυτά που λαχταράς! Βρήκα λοιπόν μια ωραία πιατέλα και αδειάσαμε εκεί τις μπανάνες μας στη σειρά κάθε μεσημέρι που έρχεται η ώρα τους να ναι εύκαιρες! Ωραία μέρα ήταν!
Σήμερα μου 'παν ότι το ντοσιέ μου είναι παιδικό, έχει λέει ζωγραφιές με λουλούδια και κοπέλες και δεν πρέπει.
-Ε όχι αυτό δεν το δέχομαι! Αναφώνησα και μετά λούφαξα στη γωνίτσα μου. 
Δεν τα βάζεις  έτσι με την εξουσία; Ή μήπως έτσι τα βάζεις; 
Μου λές και εσύ ότι είσαι κουρασμένος που από τί ακριβώς ούτε εσύ ξέρεις να μου πεις. Δεν θέλω να ξέρω. Στην πραγματικότητα εννοώ δεν θέλω να μαντεύω. Εγώ, για σένα. Τα ψυχολογικά σου προβλήματα είναι δικά σου για να τα λύσεις, αν θέλεις να τα συζητήσεις είμαι εδώ, φίλε μου. Πάντα για ώρα ανάγκης. Χώρια που  μπορείς και μόνος σου δηλαδή!  Ανοίγεις και εσύ τα φύλλα σου και αναμασάς το εσωτερικό σου. Ποιός είσαι και τί ζητάς

Χαρούμενη είμαι πολύ αυτές τις μέρες* μια ξεχειλισμένη χαρά που δεν μπορώ να την κρύψω και να το θέλω ακόμα! Με ρωτούν και αναφωνώ και διαδηλώνω τη Χαρά μου  την τρελή, την ανεξήγητη και ανείπωτη μ' άλλες λέξεις! Σου χει συμβεί να σαστίζεις και με τα καμώματά σου;
Ο καιρός μας κάνει παιχνίδια θαρρείς! Χθές βροχή, σήμερα ήλιος, το βράδυ πάλι μου' ρθαν χονδρές ψιχάλες..Πάλι χαμογελώ. Πλάκα μας κάνεις!
Και τσουπ να μου χαλάσει! Δεν πας καλά, μου φαίνεται! Τι σε πείραζα, ένα χαρούμενο παιδί να τραγουδάει και να χαζεύει με τον κόσμο και τα καμώματά του; Δεν το άντεξες τόσο βαρύ συναίσθημα!
Πονάν τα χείλη μου, Αχ, στ' αλήθεια τώρα!


Monday, April 12, 2010

:-)

Χάπυ.
Να σε βλέπω κατά παραγγελία, αλλά όχι όπως θέλω εγώ.
Χάπυ.
Να είμαι μια ζωή εγκλωβισμένη στη χαμογελαστή εικόνα. Κλαίς ή γελάς; 
Αυτό είναι τραγική ειρωνία.
Χάπυ.
Να κάνω όνειρα να σε πάω για ταινία με σενάριο  "λάρτζερ δαν λάιφ" και 
να μου βγαίνει αληθινό;
Χάπυ.
Να θέλω να έχει η ιστορία happy end αλλά
να μην θέλω και πολύ να τελειώσει.
Χάπυ.
Να ζωγραφίζω καρδούλες και γράμματα
και να χάνω τα λόγια μου.
Χάπυ.
Να πνίγω τον πόνο μου σε μια μπριζόλα χοιρινή.


Wednesday, April 7, 2010

Καλή εκπαίδευση

Καλοί Τρόποι.
Ναι ε;
Από μικρό σου μαθαίνουν να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με κανόνες και κοινωνικές συμβάσεις. Κανόνες Συμπεριφοράς. Σαβουάρ βίβρ! Λές και ο τρόπος που πρέπει να ζείς μπορεί να μπεί σ' ένα βιβλίο που το διαβάζεις και αυτό ήταν! Μαγικό. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί που το ακολουθούν το πιστεύουν το παραμύθι. 
 Η νουνά μου που με λάδωσε δεν μπήκε, ευτυχώς, στο τριπάκι κ ας μη μου πήρε λαμπάδα τούτο το Πάσχα. Μου πήρα εγώ και την κράτησα κιόλας με καμάρι! Την έχω πάθει από τους καλούς τρόπους τους, να τους βράσω! 
Αν δεν κρατάς τη γλώσσα σου, θα πάθεις συμφορές έλεγε ο Ευριπίδης
Είναι πιο θλιβερό να είσαι δούλος στα πάθη σου παρά στους τυράννους μπαίνει ο Πυθαγόρας
Στην περίπτωσή μας οι καλοί τρόποι είναι σίγουρα ο τύραννος αλλά το πάθος, αυτό πιστεύω είναι ο έρωτας. Αερικό που μεταλάσσεται και διαστρέφεται και σε μπερδεύει, σε παρασέρνει στη δίνη του, σε λιώνει, σε γονατίζει, σε μεθά.


Και τί δεν βλέπω 
και εθελοτυφλώ ξανά, γιατί φοβάμαι. ΞΑΝΑ.


Μυρμήγκια στους δρόμους της γειτονιάς μου,
τα αλάνια και τα κακά παιδιά 
χρωματίζουν την πόλη στο φούξια
για να (μας) διασκεδάσουν.
Και ο Γιάννης κοιτάει απο ψηλά τα γκραφίτι και τα στένσιλ να εξαπλώνονται
όπως πρέπει
με τους ήχους τραγουδιών depeche mode
it's no good 
or is it?

Saturday, April 3, 2010

Ακολούθα τα πουλιά





Με τέτοιο ήλιο* πώς μπορείς να πέσεις; αναρωτιέται η δεσποινίς β. Ή μάλλον όχι, δεν αναρωτιέται. Με την αλλαζονεία της και τη σιγουριά της, είναι Βεβαία: Αδύνατον να γίνει!
Θέλει λίγη περισσότερη προσπάθεια είναι αλήθεια. Αλλά σίγουρα είναι πέρα για πέρα εφικτό. Λίγο στην αρχή και μετά ολοκληρωτικά μαζί μ' αυτόν, 
στο ηλιοβασίλεμα.
Στ' αγκάθια του αχινού, στην άσφαλτο ενός δρόμου, στη γλυκόπικρη αναπαράσταση της ζωής.
Πέφτεις ωστόσο, σίγουρα, αναμφισβήτητα, σκληρά και χωρίς το προστατευτικό δίχτυ της μάνας, πέφτεις. Αυτό το τελευταίο, είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Πέφτεις κ αν είσαι τυχερός ξανασηκώνεσαι, αν όχι... τότε - φίλε μου- μένεις εκεί καταγής. Και η ζωή συνεχίζεται, για εμάς.
Όλοι μας έχουμε πέσει, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, μια φορά ή παραπάνω, μαμά μου, χώνεψέ το: Έπεσα κ εγώ. Και έσπασα και μετά κόλλησα όσο μπορούσα καλύτερα τα κομμάτια μου. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Όσο πιο νωρίς το καταλάβεις οτι έπεσες, τόσο το καλύτερο για σένα. Θ' αντιδράσεις αργά ή γρήγορα. Μας το έμαθαν στη φυσική, αλλά και πριν το μάθουμε στην τάξη το εφαρμόζαμε απ' τη φύση μας, αναγκαστικά.
Ο κύριος στη γκαλερί μου είπε πως είμαι στην χειρότερη ψυχολογική κατάσταση: Δεν ξέρεις τί θέλεις. 
Γιατί μπερδεύτηκα έτσι εγώ; Θα φταίει η πτώση μάλλον! Μου ευχήθηκε να γίνω καλά, τον ευχαρίστησα και βγήκα έξω, μπάς και το φώς του* με φωτίσει κ μένα.
Χαρά Θεού κάνει έξω, αν και συνήθως αυτές τις μέρες βρέχει. Μπόρα καλοκαιρινή. Ας πέσει μια, μπας και ισιώσω τα μέσα με τα έξω. Μα τί κάνω; Θέλω απομόνωση ή συντροφιά;  Ήλιο ή βροχή; Δεν ξέρω τι θέλω, αλήθεια είναι. Είμαι κουρασμένη άρα θέλω σίγουρα να ξεκουραστώ ή τουλάχιστον αυτό χρειάζομαι. Τα άλλα ελπίζω να τα βρώ στο δρόμο.


Friday, April 2, 2010

βαρύ πεπόνι μην το παίζεις!

Ξυπνάω μέσα στη νύχτα 1:30 στον καναπέ μου και έχω αφήσει ανοιχτή την τηλεόραση να παίζει. Μόλις ξεκίνησε:
το κάρμα*
Το παιδάκι  λέει στη μαμά του: Δεν το έβγαλες το δόντι; Όχι, έκανα απονεύρωση και πονάω!
Και σήμερα έλεγα στη φίλη μου ότι είναι καρμικό που με είδες τυχαία τη Δευτέρα! Τίποτα δεν είναι τυχαίο, το είπαμε.
Μόνο εγώ δεν πονάω όταν μου κάνουν απονεύρωση;
Η τελευταία φορά ήταν ακόμα καλύτερη από την προηγούμενη.
Να θέλεις να μ' αποκοιμήσεις και να μου λές ότι σου 'χει τύχει κιόλας!
Τώρα αυτό ήταν γιατί ήθελες να παινέψεις τα χέρια σου; Ναι ρε άνθρωπε καλός είσαι, δεν το αμφισβητώ. Δεν ήπια για να μη νιώθω αλλά για να νιώθω περισσότερο και γιατί γιόρταζα τη δουλειά μου, πληρώθηκα βλέπεις!

 ****Είμαστε και οι δύο άσχετοι! Προφανώς! Γιατί αν νιώθαμε τώρα, δεν θα κάναμε το σφράγισμά μου! Άκου μιας που ήρθες μη σε διώξω! Αυτό (μας) έλειπε! Κάτσε κάτω. χιχιχι *****


Καλό Πάσχα είπαμε, 
για τον ποδηλατόδρομό σου, που σου τον παραβιάζουν, μου γκρίνιαξες μέσα σ' ένα -φανταστικό σχεδόν- ντελίριουμ, (θυμάσαι όταν με χαιρέτησες και εγώ από εκεί περνούσα, καταλάθος!!χε!),
κανονίσαμε κι άλλο ραντεβού  και ευτυχώς μου το σημείωσες σε κάρτα, μα δεν θυμάμαι  που την έβαλα
Μόνο το ζώδιό σου δεν σε ρώτησα! Λές καρκίνος; Γι' αυτό γκρινιάζεις;
Τί ωραία που μασταν οι δυό μας, μόνοι!!
Και καλά προσπαθούσες να το ακυρώσεις, ενώ στο τηλέφωνο μου πες δύο φορές ότι με περιμένεις!
Διπλά τ' ακούω εγώ;
- ά ρε παρδαλίτσα πού είσαι;-
Ελπίζω, λές, να μην άφησες την παρέα σου για να έρθεις στο ραντεβού...   Ζήλειες;;;
Εννοείται σου είπα όχι, αλλά εννοείται ότι την άφησα! Μα τί να κάνω κι εγώ;
Παππουτσάρα! (μου τό πες με το που κάθησα) Χαχαχα!
Παρθένος θα σαι σίγουρα, για να προσέχεις τα παππούτσια μου και να τρελαίνεσαι! Σ' άρεσαν πολύ και πόσο χάρηκα!
Δηλαδή τώρα θα πάς δουλειά; Ω τί έκπληξη! Δεν το περίμενες ε; Στην έφερα! Δυστυχώς έχεις δουλειά...
ΚΑΙ ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ; το θυμήθηκα στις 3και 20 το ξημέρωμα! Και τρελλάθηκα!
Έπρεπε να σε πονέσω παραπάνω, λες, για να ξυπνήσεις!!! Αααααα! Τρέλα και παράνοια! Όλα πάρτα και λούσου τα!! Αμέεε! Βασανιστής και να γνωρίζει τις δόσεις (γίνεται);
Το σφράγισμα βρίσκει λίγο όταν δαγκώνω, αλλά δεν το 'χω να ξανακάτσω. Τί μου λές τώρα;; Άσε γιατί ζαλίζομαι και το εφέκτ δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει...
Μήπως ήρθε η ώρα ν' αλλάξω;
Εδώ τόση δουλειά έχεις κάνει κι ακόμα δεν μου 'χεις ζητήσει τίποτα.
Και σου άφησα και μια μυρωδιά από ούζο ελπίζω να μην έφριξες! Αλλά είπαμε, είσαι καλός και πολύ μπροστά και γι' αυτό μ' αρέσεις!
Καλό μήνα *Και δεν είναι αστείο* Αλήθεια στο λέω!


Sungazing

Κάθομαι στο πάτωμα του σπιτιού  να ακουμπώ στο ξύλο που ήταν εδώ πολύ πριν από μένα  τοποθετημένο ψαροκόκκαλο με μεράκι  σ' ένα χωρο-χρό...